Rodos - wyspa słońca i miłości

Długie piaszczyste plaże, lazurowe morze, urokliwe zatoki i niezmienna słoneczna pogoda to główne atuty Rodos - wyspy znajdującej się na granicy trzech kontynentów - Europy, Azji i Afryki, na której czas zatrzymał się kilka wieków temu.

Według mitologii greckiej, początek istnienia wyspy nawiązuje do płomiennej miłości boga słońca Heliosa z córką Posejdona, piękną nimfą Rodos. Zrodzony z tego związku syn Kerkafos miał troje dzieci: Kamejros, Ialyssos i Lindos, które stworzyły trzy największe miasta na wyspie. Dzięki opiece Heliosa, słońce ogrzewa Rodos aż 300 dni w roku, dlatego określana jest również mianem Wyspy Słońca.

Z powodu swojego położenia - na styku trzech bogatych kultur, Rodos jest najbardziej zróżnicowaną pod względem krajobrazu, kultury, kuchni i zwyczajów jej mieszkańców wyspą Morza Śródziemnego. W licznych tawernach popularne są zarówno tureckie kebaby, grecka sałatka, jak i włoskie spaghetti, a spacerujący po wąskich uliczkach turyści z równą łatwością natkną się na turecką łaźnię, bogato zdobioną synagogę, czy też ruiny starożytnej świątyni z czasów chrześcijaństwa. Z powodu bliskości wybrzeża tureckiego i sąsiadujących, niewielkich wysp, Rodos umożliwia również emocjonujące eskapady dla spragnionych przygód i pięknych widoków urlopowiczów.

Najpiękniejszym miejscem wyspy jest stolica, czyli miasto Rodos ? pełne urokliwych restauracji i kramów oraz ciekawych zabytków, do których należą miedzy innymi Pałac Wielkich Mistrzów, Stare Miasto oraz pozostałości jednego z 7 cudów świata - Kolosa Rodyjskiego, który runął do morza podczas trzęsienia ziemi. Warte zwiedzenia jest również miasto Lindos z ruinami świątyni bogini Ateny i starożytne Kamejros, o którym wspomina Homer w Iliadzie. Nie można pominąć również jednego z najromantyczniejszych miejsc wyspy ? Doliny Motyli, zachwycającego przybyszów tysiącami wielobarwnych motyli unoszących się w powietrzu i tworzących zapierający dech w piersiach widok.

Panujący na wyspie spokój, mniej oblegane plaże i otwarci, uśmiechnięci mieszkańcy sprawiają, że Rodos jest często wybieranym kierunkiem podczas podróży poślubnych, czy romantycznych wakacji z ukochaną osobą - mówi Wojciech Skoczyński, prezes biura podróży Grecos Holiday, specjalizującego się w wyjazdach na greckie wyspy. Staramy się tak uzupełniać naszą ofertę, by dotrzymać kroku zmieniającym się trendom  i odpowiadać na potrzeby naszych klientów w różnym wieku i o różnych oczekiwaniach - dodaje. Jeśli chcemy zatem spędzić urlop wśród niezapomnianych widoków, bez obaw o bezpieczeństwo i w rozsądnej cenie - wybierzmy Rodos, wyspę z roku na rok zyskującą rzesze wiernych fanów.

--
Stopka

www.grecos.pl

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Ciekawe miejsca z Azji

Azja jest największym kontynentem na świecie. Sporą jej część zajmuje Rosja, największe państwo na świecie, pod względem terytorialnym, a także Chiny.

Mapy Azji pokazują również wiele wysp na wschodzie kontynentu. Turystyka w Azji jest dobrze rozwinięta, ale nie jest to główna gałąź jej gospodarki. Bardzo rozwinięta jest również turystyka. Wiele osób przyjeżdża na wakacje głównie do Rosji, Arabii Saudyjskiej, do Indii, Chin, Japonii, na Wyspy Kokosowe czy do Indonezji. Rosja to potężne państwo na północy kontynentu. Zajmuje ponad siedemnaście tysięcy kilometrów kwadratowych. Jest federacją, ze stolicą w Moskwie. Tam warto zobaczyć Klasztor i cmentarz Nowodziewiczy, Łubiankę przy placu Łubiańskim, Kreml moskiewski, Synagogę Chóralną czy Plac Czerwony. Na nim znajdują się m.in. GUM, Cerkiew Wasyla Błogosławionego czy Mauzoleum Lenina. Wspaniałym miastem jest Sankt Petersburg i białe noce, które sprawiają niesamowite wrażenie. Tego miasta nie da się nie pokochać. Zachwyca, zdumiewa, onieśmiela. Pałac Zimowy to najsłynniejszy zabytek miasta. To budowla barokowa, położona na brzegu Newy. Był wzorowany na francuskim Wersalu.

Drugie co do wielkości państwo w Azji to Chińska Republika Ludowa. To najbardziej zaludniony kraj świata. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że zabytki Chin są niezwykle interesujące. Najpopularniejszy jest oczywiście Wielki mur Chiński, widzialny nawet z kosmosu. Co jeszcze? Na pewno warto zobaczyć Jaskinie Dziesięciu Tysięcy Buddów, Sobór Świętej Zofii w Harbinie, Świątynię Nieba, Porcelanową Wieżę w Nankinie czy rzeźby skalne w Dazu. Jest też coś dla miłośników historii i tajemnic, a mianowicie Zakazane Miasto. To dawny pałac cesarski dynastii, znajdujący się w centrum stolicy, czyli Pekinu. W tym mieście warto też zobaczyć Chińskie Muzeum Narodowe, Pekiński Ogród Zoologiczny, Mauzoleum Mao Zedonga, ruiny starszego Pałacu Letniego. Ciekawe są również Pomnik Bohaterów Ludu, Muzeum Wojskowe Chin, Pekiński Park Świata czy grobowce dynastii Ming. Drugim ważnym miastem Chin jest Szanghaj. To największa metropolia tego kraju. Jest centrum finansowym i handlowym w Chinach. Znajduje się tam Muzeum Szanghaju czy Wielki Teatr.

Poza wymienionymi wyżej Rosją i Chinami, Azja ma do zaoferowania znacznie więcej, ale o tym następnym razem.

--
Stopka

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Tradycja wczasów leczniczych na Słowacji

Wczasy lecznicze od bardzo dawna cieszą się niezmienną popularnością wśród polskich turystów. Jednak coraz większym problemem jest znalezienie odpowiedniego miejsca, które oferowałoby wszystko to, co konieczne do skutecznego wypoczynku.

Niezmiernie popularna tradycja spędzania urlopów w ośrodkach uzdrowiskowych występuje w Czechach i na Słowacji od czasów habsburskich (kurort po czesku to "lazne", a po słowacku "kupele"). Ta forma rekreacji była także jednym z dobrodziejstw systemu komunistycznego, jako osiągalna dla każdego i finansowana przez państwo. W obecnych czasach uzdrowiska cieszą się niezwykłą popularnością wśród turystów z zachodu, głównie Niemców i Austriaków, których przyciągają niskie ceny za pobyt oraz mała odległość od rodzimych krajów.

Większość kurortów przyjmuje rezerwacje na pobyty krótkoterminowe. Zwykle jednak preferowane są dłuższe, trzytygodniowe turnusy i nie trzeba być chorym, aby uczęszczać na zabiegi. Miejscowości uzdrowiskowe są przepięknie położone, z dala od miejskiego zgiełku, a same przechadzki na świeżym powietrzu stanowią znaczną część kuracji. Ponadto, wraz z wysoką jakością oferowanych usług, cena pozostaje relatywnie niska, co jest dodatkowym atutem, zwłaszcza dla osób, które spędzały już np. zdrowotne wakacje w Bułgarii (cena podobna - jakość usług bardzo niska).

Podstawą leczenia jest picie wód mineralnych z naturalnych źródeł. Wielu kuracjuszy posiada specjalnie do tego celu przeznaczone naczynia, nazywane ?becherami?. Tutejsze wody, które występują w wielu rozmaitych rodzajach (np. alkaliczne, chlorowane, a nawet radioaktywne) mają jednak wspólną cechę - wstrętny smak. Dodatkowo, w ramach kuracji, można zażywać kąpieli błotnych lub w gorących źródłach, wdychać ostre opary lub poddać się innym popularnym terapiom, jak leczenie ultradźwiękami i aerozolem, naświetlanie ultrafioletem, zabiegi akupunktury czy elektroterapii. Uzdrowiska zwykle specjalizują się w leczeniu jednego schorzenia. Franciszkowe Łaźnie są zalecane przy chorobach typowo kobiecych, Luhacovice - przy schorzeniach górnych dróg oddechowych, Karlowe Wary ? przy kłopotach z układem trawiennym. Najsłynniejszymi i najczęściej polecanymi kurortami są Karlowe Wary i Mariańskie Łaźnie w Czechach oraz Luhacovice na Morawach.

--
Stopka

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Za rękę przez lotnisko

Autorem artykułu jest Mirosław Nikolin

Dezorientacja i bezsilność - takie uczucia towarzyszą większości osób, które po raz pierwszy przybywają na lotnisko. Nowi pasażerowie zazwyczaj czują się przytłoczeni ogromem terminalu, a także czują podenerwowanie wynikające z nieznajomości lotniskowych procedur.

Dla własnego dobra powinni oni zaznajomić się ze zwyczajami panującymi w okolicy pasów startowych.

Samolot to środek transportu bardzo różniący się od tych, z których korzystamy na co dzień. Bilety lotnicze nie są tak łatwo dostępne jak autobusowe, w związku z czym osoba planująca podróż nie powinna myśleć, że wystarczy pojawić się z walizką w terminalu, by w ciągu piętnastu minut móc znaleźć się na pokładzie. Miejscówki są wykupywane na wiele tygodni przez odlotem, wobec czego niezbędna staje się rezerwacja biletów lotniczych. Najwygodniej dokonać jej za pomocą Internetu –w ten sposób łatwiej zakupić tanie bilety, jako że można szybko i w prosty sposób porównać cenniki.

Przed wylotem do obcego kraju należy odpowiednio przygotować walizki. Na lotniskach obowiązują limity - zazwyczaj główny bagaż nie może przekroczyć dwudziestu lub dwudziestu pięciu kilogramów wagi. W przypadku bagażu podręcznego ograniczenia są większe - dopuszczają wniesienie na pokład torby lub plecaka o wadze do 10 kg, oraz o odpowiednich rozmiarach (są one ustalane wewnętrznie w każdej z linii). Należy pamiętać, że w bagażu podręcznym nie wolno przechowywać żadnych płynów ani ostrych narzędzi. Spragnieni pasażerowie będą mieli okazję zakupić napoje po odprawie celnej lub na pokładzie samolotu.

Po usłyszeniu wezwania do wejścia na pokład należy udać się do przejścia, które prowadzi do rękawa lub autokaru dowożącego pasażerów do samolotu. Na miejscu stewardessy rozpoczną sprawdzanie biletów i wpuszczanie na pokład. Zależnie od wybranych linii, można zajmować dowolne miejsca lub siadać wyłącznie na przypisanych fotelach. Przed startem należy wysłuchać instrukcji bezpieczeństwa oraz zastosować się do zaleceń kapitana. Wewnątrz maszyn obowiązuje zakaz palenia.

Po lądowaniu pasażerowie są prowadzeni do stanowisk celników, którzy sprawdzają paszporty i witają w swoim kraju. Bagaże są wyładowywane na ruchomą taśmę, na której krążą do czasu odebrania ich przez pasażerów. Kradzieżom walizek zapobiegają metki identyfikacyjne, przypinane przy odprawie. Są one przypisane do danego biletu. Każdy, kto odnajdzie swoje rzeczy, może już opuścić terminal - przekonany, że zorganizowanie przelotu nie jest zajęciem tak skomplikowanym ani strasznym, jakim się wydawało.

---

Źródło: www.Lotnicze-Bilety.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak kupować bilety lotnicze najtaniej – dobre rady

Autorem artykułu jest Janek Zając

Zakup biletu lotniczego wydaje się być prozaiczną sprawą, jednakże warto znać kilka reguł, które warunkują jego cenę. Nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę, odkładając szukanie biletów na później, co może skutkować tym, iż znalezienie taniej oferty będzie bardzo trudne.

1. Zaplanuj wylot i kupuj bilety z dużym wyprzedzeniem czasowym.

To najpewniejszy gwarant, aby kupić bilety lotnicze najtaniej. Z upływem czasu do planowanego dnia wylotu, cena biletów będzie rosła. Sporadyczne i tanie oferty last minute, w przypadku kompletu pasażerów na dany lot, na pewno nie będą miały miejsca.

2. Korzystaj z porównawczych wyszukiwarek internetowych.

Zaoszczędzisz w ten sposób, przede wszystkim czas i uzyskasz dostęp do najtańszych ofert. Optymalna wyszukiwarka, to ta która zawiera oferty regularnych przewoźników, tanich linii lotniczych i providerów internetowych, posiadających negocjowane stawki z liniami lotniczymi na loty.

3. Wtorki i środy…

To dni, w których przewoźnicy często obniżają ceny biletów, konkurując ze sobą na poszczególnych trasach. Oczywiście promocje na bilety lotnicze możliwe są też w pozostałe dni tygodnia, ale w powyższe dni zdarzają się częściej. Podstawowa zasada, to sprawdzanie, co pewien czas danej trasy i dat.

4. Tanie loty posezonowe.

Okresy od października do listopada a także od stycznia do kwietnia charakteryzują się największa ilością tanich biletów lotniczych, mimo, iż niektóre trasy są zawieszane. Powodem jest mniejszy ruch turystyczny. Najdrożej jest w okresie wakacji, ferii i świąt.

5.Drogie weekendy.

Zazwyczaj w weekendy bilety lotnicze poszukiwane są przez większe ilości osób. Skutkiem tego jest utrzymywanie cen biletów przez przewoźników na niezmienionym poziomie lub, nawet ich podwyższanie. Ewentualne zniżki to efekt dużej konkurencji na danej trasie.

6. Co pewien czas sprawdzaj promocje lotnicze.

Najtańsze połączenia lotnicze możliwe są w okresowych promocjach. Tanie przeloty za przysłowiową złotówkę wkalkulowane są przez przewoźników w koszty promocji i zwiększenie popularności danej linii lotniczej.

7. Elastyczne daty wylotu.

Jeżeli możesz odłożyć lub przyspieszyć swój wylot – sprawdź daty sąsiadujące z planowaną datą wyjazdu. Dość często możliwe jest znalezienie tańszych biletów lotniczych.

8.Loty z przesiadkami są tańsze od bezpośrednich.

W wielu przypadkach, tak faktycznie jest, zaś w większości długich tras jest to regułą.

9. Tanie linie – sprawdzaj opłaty dodatkowe.

Kalkulacja wszystkich opłat dodatkowych i kosztu dotarcia z lotniska do celu odzwierciedlają rzeczywisty koszt podróży. Warto, więc poświęcić chwilę na liczenie.

---

www.biletylotniczenajtaniej.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Malediwy - piękne miejsce do żeglowania

Autorem artykułu jest Piotr Olszowski

Malediwy, o tym właśnie miejscu mowa są archipelagiem i zarazem państwem wyspiarskim położonym na Oceanie Indyjskim na południowy zachód od krańca Indii. Oficjalna nazwa to Republika państwa wysp.

Malediwy w roku 1965 uzyskały niepodległość, wcześniej były sułtanatem czyli ustrojem politycznym rządzonym przez sułtana. Malediwy są krajem muzułmańskim.

Archipelag rozciąga się na 1190 wysepek osadzonych na 26 atolach koralowych narosłych na podmorskim łańcuchu wulkanicznym. 202 z tych wysp jest zamieszkałych. Malediwy znajdują się w klimacie równikowym wybitnie wilgotnym w którym średnia temperatura powietrza wynosi 27 stopni Celsjusza. Miasto Male jest stolicą Malediwów gdzie mieszka ponad ¼ ludności i jest jedynym ośrodkiem miejskim w kraju.

Gospodarka Malediwów oparta jest w głównej mierze na turystyce. Dlatego wszyscy posiadający jachty motorowe powinni zobaczyć piękno Malediwów. Pogoda słoneczna i bezdeszczowa sprzyja żeglarzom od grudnia do kwietnia, kiedy można podziwiać urok wysepek, rafy koralowej i bezkresu czystego oceanu.

Malediwy słyną ze znakomitych warunków do nurkowania, przepięknej rafy koralowej i niezwykłych morskich stworzeń. We wszystkich kurortach znajdują się ośrodki sportów wodnych. Oferują kursy nurkowania a także surfingu czy kite-surfingu. Można skorzystać z przeróżnych atrakcji dodatkowych, takich jak: wyprawy na bezludne wyspy, nocne rejsy z możliwością wędkowania, czy loty samolotem w celu zobaczenia wysp z lotu ptaka. Znajdują się tu również niezwykle ekskluzywne ośrodki Spa, oferujące tradycyjne azjatyckie zabiegi.

Każdy zainteresowany tym pięknym miejscem powinien jak najszybciej odwiedzić Malediwy. Niedługo może nie być już takiej możliwości, ponieważ wyspy położone są na wysokości ok. 2m nad poziomem morza, co przy dalszym ocieplaniu klimatu może spowodować, że zostaną one całkowicie zalane.

---

Zobacz: jachting

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Atrakcje Irlandii

Autorem artykułu jest olek olewski

Irlandia to miejsce, które z pewnością dostarczy wrażeń każdemu turyście - od jasnych świateł Dublina, poprzez zielone pola pełne owiec, do zapierających dech w piersiach krajobrazów monumentalnych klifów czy bezkresnych płaskowyżów.

Poniżej przedstawione zostały najciekawsze atrakcje Zielonej Wyspy przyciągające rokrocznie miliony miłośników turystyki z całego świata.

Numerem pierwszym na liście są Klify Moheru. Położone na zachodzie Irlandii, wznoszą się na wysokość ponad 200 metrów n.p.m. i rozciągają na długość 8 kilometrów. Swoim ogromem budzą podziw i jednocześnie grozę. Rozpościera się z nich widok na Atlantyk, a w pogodny dzień widoczne są wyspy Aran, które również należą do najciekawszych atrakcji turystycznych Irlandii. Arany to trzy wyspy: Inisheer, Inishmaan i Inishmore (największa). Uważane są za najbardziej dziewicze wyspy na Oceanie Atlantyckim i ostatni bastion kultury irlandzkiej. Będąc na Aranach warto odwiedzić dwa kamienne forty: Dún Aonghasa i Black Fort, jak również XIV-wieczny zamek O'Briena oraz unikalny kościółek celtycki Tempull Bheanáin.

Kolejnym miejscem na zachodzie, które bezwzględnie należy zobaczyć to Park Narodowy Killarney. Jest to imponujący obszar obejmujący góry, jeziora oraz liczne zabytki, z których najważniejsze to: klasztor Muckross Abbey, posiadłość Muckross House i zamek Ross Castle. Ciekawym miejscem jest przepiękny 18-metrowy wodospad Torc, do którego można dostać się bryczką. Ponadto organizowane są wycieczki łódkami po jeziorach, z których można podziwiać wyjątkowe krajobrazy i bujną roślinność.

Grobla Olbrzyma (Giant's Causeway) to unikalne miejsce znajdujące się na północnym wybrzeżu Irlandii. Jest to zbiór tysięcy bazaltowych skał w kształcie regularnych brył o podstawie sześciokąta. Widok jest imponujący, a legendy o obrzymie budującym groblę dla swej ukochanej, dodają uroku temu niezwykłemu miejscu.

Półwysep Dingle jest obszarem na zachodzie Irlandii, który wyróznia się zróżnicowaną linią brzegową z klifami i piaszczystymi plażami. Środek półwyspu zajmują góry, a w ich dolinach wybudowane zostały typowo irlandzkie miasteczka. Na uwagę zasługują zamki, kaplice i pustelnie. Należą do nich: Rahinnane Castle, Minard Castle, Ferriter's Castle i Gallarus Castle z pobliską kaplicą oraz imponujacy kamienny Dunbeg Fort.

Przenosząc się na wschód wyspy warto udać się do Glendalough. Jest to piękna dolina otoczona górami Wicklow, po których wiodą szlaki turystyczne z imponujacym widokiem na dolinę. Trasa jest niezwykle malownicza i wiedzie wokół dwóch jezior. Warto również wybrać się do pobliskich ogrodów Powerscourt i zobaczyć wodospad Powerscourt.

Dublin, stolica Irlandii, to kolejne miejsce pełne atrakcji dla każdego spragnionego wrażeń obieżyświata. Rodziny z dziećmi będą mogły zrekasować się w Phoenix Park, będącym największym parkiem miejskim Europy i udać się do znajdującego się w nim Zoo. Miłośnicy trunków irlandzkich i życia barowego znajdą swoje miejsce w wiecznie żywej i gwarnej dzielnicy pubów - Temple Bar. Zwiedzając Dublin warto przekonać się o irlandzkim zamiłowaniu do biesiadowania i ich umiejętności produkcji wybornych trunków w browarach Guinness'a oraz destylarni Jameson'a. Ponadto w centrum stolicy znajdują się muzea, galerie i kościoły, a wszystkie w niedalekiej odległości od siebie. Na głównej ulicy O'Connell Street można podziwiać liczne pomniki i imponujacą wieżę wzniesioną dla upamiętnienia nowego tysiąclecia, tzw. Spire.

To tylko namiastka tego, co przybywający w te strony turysta może zobaczyć i czego może doświadczyć. Z całą pewnością otwartość i wyjątkowo pozytywne nastawienie do życia mieszkańców tamtych stron będzie mile odebrane oraz samo w sobie stanowi kolejny argument przemawiający za wizytą w Irlandii.

---

Atrakcje Irlandii

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dlaczego warto jechać do Grecji?

Autorem artykułu jest Anna Rzetecka

Grecja to kraj leżący w południowo-wschodniej Europie i graniczący z Albanią, Macedonią, Bułgarią oraz Turcją. Żaden turysta nie może pominąć jej w swoich wyprawach, gdyż kraj ten uchodzi za idealny do spędzania słonecznych wakacji.

W ciągu roku jest tu przeciętnie 300 słonecznych dni.

Klimat Grecji jest typowo śródziemnomorski, dlatego najlepiej jest odwiedzić ten kraj wiosną, aby uchronić się przed upalnym słońcem i temperaturami dochodzącymi do 38-40 ºC.

Grecję otaczają wody Morza Śródziemnego, Egejskiego oraz Jońskiego, dodatkowo w skład Grecji wchodzą liczne malownicze wyspy jak Korfu, Kreta, Rodos czy Kos, trudno się więc dziwić iż Grecję corocznie odwiedza kilkanaście milionów turystów.

Grecja ma bardzo bogatą historię i w związku z tym dysponuje wieloma zabytkami, które spotkać można na każdym kroku, jak w stolicy Grecji w Atenach, które w całości godne są uwagi.

Kraj słońca, bogów i oliwek to idealne miejsce dla osób lubiących aktywny wypoczynek, dla nich organizatorzy przygotowują bardzo wiele wycieczek fakultatywnych jak np. rejsy po morzu śródziemnym.

W Grecji znajdziemy również wiele klimatycznych knajpek, w których skosztujemy wyśmienitych potraw, a wśród nich: owoców morza, ryb, soczystych cytrusów i aromatycznych sałatek. Trzeba oczywiście wspomnieć iż fundamentem kuchni greckiej jest oliwa z oliwek, a nieodzownym dodatkiem greckiej kuchni miejscowe wino.

Będąc w Grecji warto zwiedzić takie miejsca jak: Akropol, Partenon, Erechtejon, Delfy, Meteory.

Grecja to idealny kraj na urlop zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i dla zakochanych par oraz starszych osób.
Każdy znajdzie tu sposób wypoczynku idealny dla siebie.

---

rejsy po morzu śródziemnym

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Urlop w Maroko

Autorem artykułu jest kornpp

Maroko to niewielkie państwo w północno-zachodniej Afryce. Wyróżniają go góry oraz kamienisto – piaszczyste tereny Sahary. Leży nad brzegiem Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego, a klimat należy do gorących.

W ostatnich latach coraz większa liczba turystów odwiedza Maroko, poszukując tu miejsc, by spędzić wolny czas. Zapewne większość osób kojarzy Maroko z miastem Casablanca, ale nie tylko to jedno miejsce jest warte uwagi. Wymienić tu trzeba: Rabat, Marrakesz, Tanger czy Agadir.

Obiekty religijne są jednymi z podstawowych atrakcji turystycznych Maroka. Jednak jest też wiele innych ciekawostek, które naprawdę warto zobaczyć. Jedną z nich są antyczne wały obronne, a drugą medina w Essaouira. Warto też zapoznać się z eksponatami znajdującymi się w Muzeum Dar Si Said. Bardzo interesującym obiektem są pozostałości rzymskiego miasta Sala Colonia.

Niewątpliwie urokliwym miejscem są dla turystów targi pełne egzotycznych i oryginalnych towarów porozkładanych na kolorowych straganach. Atmosfera tego miejsca jak magnes przyciąga turystów, którzy chcą poczuć klimat robienia tam zakupów.

Jedną z największych atrakcji są przejażdżki na wielbłądach, które docierają do najciekawszych miejsc w Maroku. Już same targi wielbłądów budzą wielkie zainteresowanie wśród przyjezdnych, którzy udają się na nie tylko po to, aby popatrzeć jak handlarze prezentują zwierzęta.

Maroko to nie tylko piaski, ale też plaże i piękne oazy z bujną roślinnością, które urzekają swą oryginalnością. Zaleta tego miejsca to też smaczne i soczyste owoce jak daktyle czy pomarańcze.

Hotele, domy wypoczynkowe czy apartamenty w Maroko nie stanowią problemu i zawsze można znaleźć tu miejsce. Kraj ten jest przygotowany na przyjazd turystów, których coraz więcej tu przybywa.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Namibia, kraj wschodzącego słońca

Autorem artykułu jest Darek Hencner

Wspinaczkę na Wydmę 45 najlepiej jest rozpocząć przed wschodem słońca, później temperatury stają się nie do zniesienia. W każdej porze roku możesz odwiedzić Namibię i zawsze zastaniesz słoneczną pogodę. Kolorowe wydmy, fascynujące krajobrazy, niesamowici ludzie zawsze pozostaną w twojej pamięci.

Mierząca 50 000 km² i znana jako "miejsca gromadzenia wody "przez rdzennych mieszkańców Namibii, Pustynia Namib powstała 60 000 lat temu, kiedy rzeka Tsauchab nie mogła przedrzeć się do Atlantyku i wybrała przepływ pod masywnymi wydmami. Thomas, nasz przewodnik po Namibii powiedział nam, że "​​dwa lata temu, to miejsce ożyło. Padało tak mocno, że Vlei wypełniła się wodą i powstało turkusowe jezioro, zdołało ono przetrwać kilka miesięcy, a ludzie z całego świata przybywali żeby to zobaczyć."
Nie widzieliśmy śladów po jeziorze w czasie naszej wizyty, co uważamy za oczywiste, ponieważ zdarza się to tylko raz na pięć lat, że wzbierają się wody rzeki Tsauchab.
Wydma 45
Po przeczytaniu w internecie wielu relacji z podróży do Sossusvlei, okazałem się nadal nieprzygotowany co do zrozumienia wielkości Wydmy 45, jest ona naprawdę zdumiewająca. Nazwana tak dla prostego odniesienia na mapach, a nie od jej odległości 45 km od kanionu Sesriem (brama wjazdowa) jak się powszechnie uważa. Jest to jedyna udostępniona dla turystów wydma, okazuje się że codzienne wspinaczki przez setki ludzi mogą niszczyć nawet wydmy.
W pewien sposób mamy dzisiaj wiele szczęścia, jest nas tylko dwóch i mamy całą wydmę dla siebie. Musimy się śpieszyć, żeby dotrzeć na szczyt przed wschodem słońca – to najlepszy czas, żeby zobaczyć Sossusvlei, powietrze jest nadal miłosiernie chłodne. Wysoko nad ziemią panuje całkowita cisza, krajobraz - dalekie i głębokie wąwozy wypełnione cieniami - wydaje się, że z innej planety. Pustynia spowita w ciemnościach to niesamowite zjawisko aż do chwili, kiedy słońce rozjaśnia niebo z lekkimi pomarańczowymi smugami i zaczyna podpalać piaski pustyni Namib. Nagle, wydaje się że każda kropla wylanego potu była tego warta. Podziwiamy wspinające się słońce ponad majestatyczne wydmy - niektóre z nich, o wysokości 300 metrów, uważane za najwyższe na świecie Jest magiczne. Ich piękno jest niezaprzeczalne, tak proste i surowe, a jednocześnie tak sugestywne. Szare wydmy wydają się jakby odrzucały ciemność, przekształcając się w lśniące miraże głębokiego pomarańczu, czerwieni na tle błękitnego nieba – jest to bardzo trudne do uchwycenia. Sossusvlei wydobywa z każdego twórczą kreatywność fotograficzną. Nierealne kształty, kolory, odcienie i krajobrazy są podkreślone przez stare drzewa i zwierzęta przystosowane do życia w tych niegościnnych warunkach. Serce w gardle, zupełnie oczarowany przez roztaczającą się wokół jasność. Słońce cały czas podnosi się i zaczynamy odczuwać brutalną rzeczywistość. Wkrótce piasek będzie niemożliwie gorący do chodzenia i burze piaskowe sprawiają, że przetrwanie tutaj jest prawie niemożliwe. Schodzenie w dół Wydmy 45 wydaje się wiele łatwiejsze, świadczy o tym odczucie w nogach i w płucach.

Gdzie się zatrzymać w Sossusvlei?
Odwiedzający mają możliwość mieszkania w luksusowych lodgach lub wybrać tańsze
zakwaterowanie w maleńkiej wiosce Solitaire, położonej 60 km od Sossusvlei. Brama z Sesriem do Sossusvlei otwiera się na czas żeby dojechać na miejsce przed wschodem słońca. Aby chronić delikatną równowagę ekosystemu pustyni, tylko dzienne wycieczki są dozwolone na tym obszarze. Ze względu na czas otwarcia bram parków państwowych, jedynym sposobem, aby być przed wschodem słońca na wydmie jest nocleg w Solitaire albo w Sesriem, lub pobyt w Sossusvlei Wilderness Camp, Kulala Desert Lodge lub Kulala Wilderness Camp.

Kemping Sesriem
Na początek, spędziliśmy dwie niefrasobliwe i niedrogie noce na kempingu w Sesriem gdzie, w pierwszą noc, zawarliśmy znajomość z turystami z USA. Dzieliliśmy się ekscytującymi opowiadaniami o przygodach w podróży i śmialiśmy się w tętniącym życiem barze do późnej nocy. Widoki tutaj są fascynujące, jeśli mieszkasz po zachodniej stronie kempingu, możesz zobaczyć springboki, gemsboki i mangusty. Kemping ze sklepem wielobranżowym, stacją benzynową, basenami i wieloma prysznicami z ciepłą i zimną wodą, jest zarządzany przez Namibia Wildlife Resorts i rezerwacje muszą być wykonane z wyprzedzeniem w Centralnym Biuro Rezerwacji w Windhoek.

Sossusvlei Mountain Lodge
Czytałem, że Sossusvlei Mountain Lodge został wyróżniony jako jeden z 20 najlepszych na świecie nowych lodges przez Condé Nast Traveller w Wielkiej Brytanii. Nie mieliśmy wyboru, żeby sprawdzić czy to prawda, na naszą ostatnią noc w Sossusvlei przenieśliśmy się do Mountain Lodge. Doskonałe usługi świadczone przez pomocnych i uczynnych pracowników nie pozostawiają miejsca na poprawę i ich życzliwość sprawiała, że ​​czuliśmy się jak w domu.
Przestronne apartamenty, zbudowane prawie w całości ze szkła, są wspaniale zaprojektowane tak, aby niezależnie od tego, gdzie jesteś, masz wspaniały widok na równiny. Niebywałe są zewnętrzne prysznice i łóżko king-size z oknem dachowym nad głową przez które możesz w nocy oglądać gwiazdy. Meble są luksusowe, czujesz się zrelaksowany.

---

Darek Hencner, turysta, miłośnik wycieczek do Afryki

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Do wyjeżdżających do Austrii uwag kilka

Autorem artykułu jest Monika Wiater

Czy zdajemy sobie sprawę, z tego, że dwie trzecie powierzchni Austrii zajmują Alpy? Wspaniałe masywy górskie przyciągające, co roku tysiące turystów. I nie ma znaczenia, czy zdobywać je chcemy latem, czy zimą. Austriackie Alpy to Top 10 na liście letnich bądź zimowych planów urlopowych wielu Europejczyków.

Wybierając się do Austrii w sezonie 2011/2012 warto, zatem pamiętać, że w samochodzie musimy posiadać zapasowe kamizelki ostrzegawcze – po jednej sztuce na każdą osobę podróżującą, oraz konieczne jest posiadanie trójkąta ostrzegawczego. Polecamy także zaopatrzyć się w łańcuchy, ponieważ zima w Austrii potrafi zaskoczyć niejednego kierowcę. Śmigający na nartach natomiast powinni pamiętać o kaskach dla swoich pociech. W takich krajach związkowych Austrii jak: Ziemia Salzburska, Karyntia, Styria, Dolna Austria, Górna Austria, Burgenland i Wiedeń obowiązuje nakaz używania kasków podczas jazdy na nartach lub snowboardzie. Nakaz dotyczy dzieci i młodzieży do 15 roku życia. I to by było na tyle z zakresu: „Polak wiedzieć musi”.

Jeżeli jednak nie podjęliśmy jeszcze decyzji, dokąd wybrać się tej zimy, warto skorzystać także z informacji pt.: „Polak wiedzieć może – z zakresu nowości w regionach oraz różnic w cenach karnetów i zakwaterowania”.
Decydując się na wyjazd w Alpy Austriackie warto prześledzić aktualne nowości w ośrodkach narciarskich. Nie od dziś, bowiem wiadomo, że Austriacy bardzo dużo inwestują w branżę turystyczną, a największe pole do popisu mają właśnie w rozbudowie infrastruktury wyciągów narciarskich. Dla przykładu przed sezonem 2011/2012 w modernizację infrastruktury zainwestowano w Austrii 494,20 miliony EUR.

I tak dla porównania, w obszernych ośrodkach narciarskich jak Salzburger Sportwelt w Ziemi Salzburskiej zainwestowano w tym sezonie w nową gondolę 10 osobową w miejscowości Altenmarkt-Radstadt, która zwiększy przepustowość o 2000 osób na godzinę. Podobną gondolę, ale z podgrzewanymi siedzeniami postawiono w regionie Fieberbrunn. Przepustowość zwiększy się tam o 2400 osób na godzinę. W regionie Schladming Planai postawiono w tym roku nowy wyciąg krzesełkowy 6 osobowy z podgrzewanymi siedzenia. Przepustowość dzięki temu wzrośnie o 2400 osób na godzinę. 6 osobowy wyciąg krzesełkowy postawiono także w regionie Hochkönig, w miejscowości Dienten, ponadto w Ischgl, Kitzbühel, w ośrodku Finkenberg w Zillertalu, Saalbach-Hinterglemm, a także w regionie Serfaus-Fiss-Ladis. Z pozostałych ciekawych nowości warto zwrócić uwagę na nową gondolę 8 osobową w regionie Katschberg, 4 osobowy wyciąg krzesełkowy na Lodowcu Mölltal, 8 osobową gondolę w Saalbach-Hinterglemm, kolejną 10 osobową gondolę, tym razem na Lodowcu Hintertux oraz 8 osobową gondolę w regionie Zillertal Arena.

Wiemy już, co nowego zapowiada się w największych ośrodkach narciarskich Austrii. Warto teraz porównać ośrodki, które zmodernizowały infrastrukturę, oraz obowiązujące w nich karnety narciarskie.
Region Ischgl oferuje ponad 230 km tras, wysokości do ponad 2800 m n.p.m., a 6 dniowy karnet narciarski kosztuje tutaj 206,50 EUR. Serfaus-Fiss-Ladis to wysokości ponad 2800 m n.p.m., 204 km tras zjazdowych i to wszystko za 195,50 EUR za 6 dni. Zillertal łącznie ma 668 km tras – tworzą je trasy takich ośrodków jak: Hochfügen-Hochzillertal, Zillertal Arena, Mayrhofen z Finkenberg oraz Lodowiec Hintertux. Maksymalna wysokość w tym regionie sięga ponad 3200 m n.p.m., a 6 dniowy karnet narciarski obejmujący całą dolinę kosztuje 205 EUR. Ośrodki nie są ze sobą połączone, ale pomiędzy nimi można poruszać się bezpłatnym skibusem lub pociągiem. Region Kitzbühel – Kirchberg to 168 km tras, wysokości do 2000 m n.p.m. i 210,50 EUR za 6 dniowy karnet narciarski. Z kolei Saalbach-Hinterglemm oferuje 200 km tras narciarskich, wysokości do ponad 2000 m n.p.m., a karnet kosztuje 212 EUR za 6 dni szusowania. Hochkönig, Salzburger Sportwelt i Schladming Planai mają karnet narciarski wspólny i kosztuje 210 EUR, różnica tkwi jedynie w kilometrach tras i wysokościach. Pierwszy ma do zaoferowania 150 km tras i wysokości do 1900 m n.p.m., drugi 350 km tras i wysokości do 2150 m n.p.m., natomiast trzeci ośrodek – Schladming Planai to 167 km tras i wysokości sięgające prawie 1900 m n.p.m. Podane ceny dotyczą tylko wysokiego sezonu, czyli okresu świątecznego oraz ferii. W pozostałych terminach, różnice w cenie pomiędzy poszczególnymi regionami mogą być jeszcze bardziej wyraźne.

Ostatnie porównanie ośrodków to konfrontacja zakwaterowania. Okazuje się, bowiem, że podobnie jak z popularną marką, także w ośrodkach narciarskich często obok jakości infrastruktury i kilometrów tras, trzeba także płacić za nazwę. Widoczne jest to wyjątkowo w regionie Ischgl, gdzie np. 4 osobowy apartament położony 2,5 km od wyciągów kosztuje w lutym 1532 EUR. Kolejna Mekka narciarzy, w której trzeba odpowiednio zapłacić za nocleg to Schladming (ceny kształtują się w okolicy 1232 EUR za apartament 4 osobowy za tydzień) oraz Saalbach-Hinterglemm (1009 EUR w styczniu i 1246 EUR w lutym za apartament 4 osobowy). W Zillertalu ceny apartamentów wahają się w zależności od lokalizacji obiektu. Apartamenty położone na początku doliny, czyli około 50 km od Lodowca Hintertux można zarezerwować już za 617 EUR (apartament 6 osobowy w styczniu). Natomiast położone w majestatycznym Mayrhofen kosztują już 1661 EUR. Podobnie wygląda sytuacja w przypadku regionu Kitzbühel – Kirchberg. Rezerwując apartament w centrum ośrodka, w odległości 100 m od wyciągów (Jochberg) musimy liczyć się z wydatkami rzędu około 1400 EUR za apartament 6 osobowy w styczniu. Jeżeli jednak zarezerwujemy apartament o tym samym standardzie, ale w miejscowości Hollersbach, płacimy już tylko 788 EUR w tym samym terminie (apartament z Wellness). Różnica w tym przypadku polega na tym, że apartament położony jest w odległości 700 m od gondolki, którą można dostać się do miejsca, w którym zlokalizowany jest apartament za około 1400 EUR / tydzień. Salzburger Sportwelt z kolei jest potężnym regionem narciarskim składającym się z kilku mniejszych ośrodków. Najważniejsze punkty na mapie narciarskiej tego regionu to bez wątpienia Wagrain i Flachau. I w tym drugim właśnie nocleg w 4 osobowym apartamencie kosztuje 799 EUR / tydzień. Jeżeli natomiast zdecydujemy się na mniejsze Eben im Pongau, za tę samą ofertę zapłacimy już tylko 619 EUR.

Oprócz wymienionych powyżej topowych regionów narciarskich mamy do dyspozycji wiele mniejszych, ale nie mniej urokliwych i idealnie zagospodarowanych. Na uwagę zasługują także karynckie Bad Kleinkirchheim i Nassfeld Hermagor, czy położone w Tyrolu wschodnim Sillian, Lienz i Matrei-Kals. Decydując się bowiem na wyjazd w Alpy Austriackie warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czy naprawdę konieczny jest dla nas wyjazd do ośrodka z ponad 200 km tras, czy absolutnym „must have” sezonu musi być dla nas urlop w topowym regionie oraz hotel lub apartament przy samych wyciągach?
Austriackie ośrodki narciarskie są tak piękne i tak idealnie przygotowane, że nawet niewielkie Sillian czy większe Nassfeld Hermagor spokojnie zaspokoją nasze narciarskie oczekiwania. Pamiętajmy jednak również, że fantastyczny Ischgl, Saalbach-Hinterglemm oraz Schladming, a także zapierające dech w piersiach widoki w Sölden, czy na Lodowcu Kitzsteinhorn są jedyne i niepowtarzalne, a wybór oczywiście należy do nas - narciarzy.

---

Monika Wiater
www.globtrans.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Do Austrii na narty

Autorem artykułu jest katia81

Austria to idealne miejsce do uprawiania narciarstwa. Kraj w większości pokryty jest pasmami wysokich gór, w których pokrywa śnieżna zalega przez większą część roku. Do tego kilka lodowcy, które właściwie przez cały rok zapewniają dobre warunki do uprawiania narciarstwa alpejskiego.

Austria to również atrakcyjny kraj narciarski z punktu widzenia położenia geograficznego. Jest to bowiem najbliżej Polski leżący kraj alpejski. Zaledwie jeden dzień podróży samochodem wystarcza, aby dotrzeć do Austrii na narty w region skąpany w śniegu i naszpikowany trasami zjazdowymi, wyciągami narciarskimi i całą infrastrukturą turystyczną nastawioną na obsługę gości chcących aktywnie spędzić urlop na stokach alpejskich.

Jednym z popularniejszych regionów narciarskich w Austrii, choć nie najbliższych jest z pewnością Tyrol ze stolicą w Innsbrucku. Pobliski lodowiec Stubai gwarantuje fantastyczne warunki do uprawiania sportów zimowych od początku października do końca kwietnia a czasami nawet dłużej. Ogromna baza noclegowa zapewnia zakwaterowanie na bardzo wysokim poziomie a z centrum Innsbrucka kursują autobusy dowożące narciarzy bezpośrednio w rejon stoków w dosłownie kilkanaście minut. W rejonie Innsbrucka każdy znajdzie coś dla siebie. Są trasy zjazdowe zarówno dla wytrawnych narciarzy jak i całkowicie początkujących. Działają liczne szkółki narciarskie dla dorosłych oraz specjalne dla dzieci. Z ośrodków o najwyższym stopniu trudności polecić można Nordkette.

Rejon Inssbrucka to nie tylko raj dla narciarzy zjazdowych i snowboardzistów, ale również mekka dla biegaczy narciarskich oraz dla osób chcących jedynie oddać się pieszym wędrówkom i podziwianiu alpejskiego krajobrazu. Liczne komfortowe hotele SPA zapewniają odpoczynek i relaks na najwyższym poziomie z atrakcjami dla ciała i cery oraz bogatą ofertę odnowy biologicznej.

Jeśli chodzi o ceny to przykładowo: karnet narciarski sześciodniowy na lodowiec Stubai kosztuje niespełna 190 EUR dla nocujących w dolinie Stubai i posiadających kartę stałego gościa. Karnet na pięć lodowców dziesięciodniowy kosztuje ponad 300 EUR. Ceny te są cenami orientacyjnymi i obowiązują w najwyższym szczycie sezonu. W pozostałych terminach można dostać skipassy za naprawdę okazyjne kwoty.

Dla tych, którzy pochłonięci są uprawianiem biegów na nartach z całą pewnością polecić trzeba region narciarski Styria w Górnej Austrii. Jest tutaj masa dobrze przygotowanych i pięknych krajobrazowo tras biegowych. Również zjazdowcy znajdą miejsce na swoje szaleństwa zwłaszcza w słynnym ośrodku narciarskim Dachstein-Tauern, który szczególnie polecany jest rodzinom z dziećmi. Jak nigdzie indziej to właśnie tutaj warto przyjechać na rodzinne ferie zimowe z dziećmi. Liczne szkółki narciarskie dla najmłodszych oraz wiele atrakcji dla dzieci sprawi, że wyjazd do Dachstein będzie zaliczany do naprawdę udanych zimowych wypadów na narty.

Kolejny polecany kurort narciarski to leżące niedaleko Salzburga Radstadt wchodzące w skład największego w Austrii regionu narciarskiego Ski Amade. Radstadt to tętniące życiem miasteczko z fantastycznie przygotowaną bogatą ofertą noclegową w liczbie niemal 4000 łóżek. W dzień miasteczko pustoszeje, narciarze korzystają ze świetnej infrastruktury narciarskiej, na którą składają się dziesiątki kilometrów doskonale utrzymanych tras narciarskich oraz nowoczesne wyciągi narciarskie i kolej gondolowa. Wieczorem miasteczko zamienia się w jedną wielką kulinarno-biesiadną imprezę, która trwa nierzadko do białego rana.

Tuż przy granicy z Italią- kurort narciarski Solden - to ośrodek nastawiony na bardzo wymagającego turystę zadowalającego się nie tylko dobrze utrzymanymi trasami narciarskim i infrastrukturą wspomagającą szusowanie na białym puchu, ale również oczekującego ciekawych atrakcji i chcącego przeżyć wyjątkowe wakacje zimowe w Alpach. Solden to wspaniałe widoki i bardzo sowicie nasłonecznione stoki górskie. Wracając do kraju z urlopu na nartach w austriackim Solden nierzadko przywozi się ze sobą opaleniznę, której nie powstydziłby się turysta wracający chociażby z Tunezji.

---

Gdzie na narty

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Medycyna podróży

Planujesz urlop w ciepłych, egzotycznych krajach? Nie chcesz, aby choroby zakłóciły Twój wypoczynek? Przygotuj się do podróży już dziś. Zgłoś się na konsultacje do Poradni Medycyny Podróży i wykonaj odpowiednie szczepienia.

Zagraniczne wczasy cieszą się nieustanną popularnością. Cypr, Turcja i Tunezja - to niezmiennie najczęściej odwiedzane przez turystów kraje. Osoby poszukujące bardziej egzotycznych wrażeń wybierają np. Meksyk, Tajlandię czy Indie. Na wakacyjny wyjazd decydujemy się często w ostatniej chwili zapominając o profilaktyce zdrowotnej przed takimi podróżami. Skutkiem naszego pośpiechu są najczęściej biegunki, ale mogą nas dotknąć także groźne schorzenia, w tym zachorowania spowodowane brakiem odpowiednich szczepień ochronnych. Jeśli chcemy, by chorobowe rewolucje nie zakłóciły naszego wypoczynku i pozwoliły zdrowym wrócić do domu powinniśmy przed wyjazdem skorzystać z porady lekarza medycyny podróży.

Do poradni najlepiej udać się co najmniej 6-8 tygodni przed wyjazdem, gdyż po podaniu większości szczepień najczęściej dopiero po takim okresie uzyskuje się całkowitą odporność. Przygotowując się do podróży od strony medycznej należy przede wszystkim uwzględnić: miejsce w jakie się udajemy, styl podróży, nasz wiek, stan zdrowia oraz indywidualne przeciwwskazania. W oparciu o te dane lekarz opracowuje indywidualny model postępowania dla każdego podróżnego.

Ważna jest również profilaktyka. Co zatem powinniśmy zrobić, aby uchronić się przed niebezpieczeństwem? Zapytaliśmy o to dr Grażynę Janku z Prywatnej Lecznicy Certus, będącej certyfikowanym ośrodkiem medycyny podróży w Poznaniu. - Ważne jest zwłaszcza w krajach o gorszym standardzie higieny niż Polska - aby pić wodę wyłącznie przegotowaną i butelkowaną, a napoje w restauracjach i hotelach zamawiać bez lodu. Na terenach malarycznych nie wolno zapomnieć o moskitierze i środkach odstraszających komary. Ale są też rzeczy, na które należy zwrócić uwagę ze względu na specyficzną sytuację w danej części świata. A sytuacja epidemiczna nie jest czymś stałym - tłumaczy dr Grażyna Janku. - Niektóre szczepienia należy przyjąć niezależnie od miejsca wyjazdu, np. przeciwko tężcowi. Są też i takie choroby, przy których ryzyko zachorowania jest wysokie jedynie w niektórych częściach świata i przy takich wyjazdach szczepienie jest celowe. Tak jest np. w przypadku Polio udając się do Pakistanu, Indii czy Afganistanu. Niektóre szczepienia są wręcz wymagane - tak jest w przypadku żółtej gorączki w wielu krajach Afryki i Ameryki Południowej - dodaje.

Marzec i kwiecień to najlepsze miesiące na to, by na 6-8 tygodni przed wakacjami wybrać się do Poradni Medycyny Podroży. Podczas konsultacji lekarz oceni nasz stan zdrowia, udzieli kompleksowej informacji na temat zagrożeń związanych z podróżami, dobierze odpowiednią profilaktykę lekową zależnie od miejsca wyjazdu, a także zleci przeprowadzenie odpowiednich szczepień ochronnych.

--
Stopka

adstone

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Bułgaria - idealne miejsce na udane wakacje

Bułgaria leży w samym sercu Półwyspu Bałkańskiego, na granicy Europy i Azji. Sąsiaduje z Serbią, Macedonią, Rumunią, Grecją i Turcją. Około 5% obszaru Bułgarii przekracza wysokość 1600 m n.p.m., a 70% zajmują góry i wyżyny. Główną atrakcją kraju jest czyste i piękne wybrzeże Morza Czarnego przyciągające turystów z całego świata. Obowiązujący język to język bułgarski, a waluta to 1 lew (BGN), dzieli się na 100 stotinek. Stolicą kraju jest Sofia (Sofija).

Bułgaria leży w samym sercu Półwyspu Bałkańskiego, na granicy Europy i Azji. Sąsiaduje z Serbią, Macedonią, Rumunią, Grecją i Turcją. Około 5% obszaru Bułgarii przekracza wysokość 1600 m n.p.m., a 70% zajmują góry i wyżyny. Główną atrakcją kraju jest czyste i piękne wybrzeże Morza Czarnego przyciągające turystów z całego świata.



Obowiązujący język to język bułgarski, a waluta to 1 lew (BGN), dzieli się na 100 stotinek. Stolicą kraju jest Sofia (Sofija).



Kultura Bułgarii przesycona jest artystyczną działalnością. Na szczególną uwagę zasługuje interesująca muzyka folkowa, znana na świecie od połowy lat 80. i uważana za kulturalną wizytówkę Bułgarii. Najbardziej popularny jest kobiecy śpiew i zespoły weselne. Tradycyjnie muzycy to zazwyczaj Cyganie, gdyż ich występy są ekspresyjne i zawierają dużą dawkę spontaniczności.



Osoby spędzające wczasy w Bułgarii muszą pamiętać, że Bułgarzy odwrotnie interpretują kiwnięcia głową na „tak” i „nie”. Gesty te są często przyczyną wielu nieporozumień między turystami a miejscowymi.



Najlepszą porą na wakacje w Bułgarii jest maj – wrzesień. Lata są bardzo gorące i suche, więc dobrym wyborem może być wiosna i wczesna jesień. Jednak największe rzesze turystów ściąga nad Morze Czarne na przełomie lipca i sierpnia. Wówczas panują 30-stopniowe upały i bezchmurne niebo. Jednakże w sezonie ceny w Bułgarii są znacznie wyższe.



Najwygodniej dotrzeć do Bułgarii na pokładzie samolotu. Samoloty PLL LOT latają codziennie z Warszawy do Sofii a latem dodatkowo uruchamiane są połączenia czarterowe do Burgas i Warny (raz w tygodniu).



Kuchnia bułgarska jest typową kuchnią bałkańską. Widać to po popularnych sałatkach z pomidorów, papryki, cebuli i owczego sera, tureckich kebabach i kebaczetach (kotlety z baraniny przypominające hamburgery). W Bułgarii je się stosunkowo dużo mięsa, owoców i warzyw. Popularne są dania mięsne przypominające gulasz z dodatkiem dużej ilości cebuli lub warzyw. W tych nadmorskich rejonach kraju jada się oczywiście sporo ryb (głównie jesiotra i makrelę). Ponieważ Bułgaria jest krajem o ciepłym klimacie stąd latem jada się bardzo dużo owoców (głównie brzoskwiń) i warzyw (przede wszystkim pomidorów), służących przede wszystkim do przygotowania sałatek i surówek. Najpopularniejszą z sałatek jest bez wątpienia sałatka szopska, którą można zamówić w większości restauracji w Bułgarii.



Bułgaria posiada wiele niezwykłych zabytków, 12 bardzo dobrze zadbanych parków narodowych, świetnie zagospodarowane i czyste plaże. Na bułgarskim wybrzeżu Morza Czarnego panują świetne warunki do uprawiania sportów wodnych, jak żeglarstwo, windsurfing, parachuting i wiele innych. Co warto zobaczyć?

• Kurort turystyczny - Złote Piaski – posiada długą, piękną plaży i unikalny, zielony park. Znajdują się tu kompleksy balneologiczne, w których można zażywać kąpieli w basenach termalnych.
• Kranevo - to ładna, mała miejscowość wypoczynkowa z piaszczystą plażą oddalona o 8km od Złotych Piasków.
• Słoneczny Brzeg – miejscowość położona nad malowniczą, półokrągłą zatoką, osłoniętą od północy pasmem Gór Bałkańskich. Swoją nazwę zawdzięcza słoneczno-złotym piaskom. W okolicy Słonecznego Brzegu znajduje się kilka historycznych miejsc wartych uwagi, m.in. przepiękna rzymska Świątynia Jupitera za Obzorem lub malownicze ruiny greckiej twierdzy Poleokastro. Można także wybrać się do rezerwatu leśnego „Łangoza”.
• Rilski Monaster - najsłynniejszy i największy w Bułgarii klasztor prawosławny, położony u stóp masywu Riła. Klasztor zbudowany wśród lasów, na wysokości około 1100 m n.p.m. Klasztor wpisany jest na światową listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.
• Cerkiew Bojanska - wybudowana u podnóży łańcucha Witosza, w dzielnicy Bojana. Zdobiona wspaniałymi malowidłami średniowiecznymi świątynia jest dobrze zachowanym pomnikiem architektury z okresu feudalizmu.
• Grobowiec Kazanłyszki - odkryty w 1944 r., jest jednym z dziewięciu zabytków bułgarskiej historii i kultury, włączonych do listy pomników historycznych i architektonicznych.
• Skalne monastery w dolinie rzeki Rusenski Łom - kompleksy klasztorów. Jest tam ponad 250 kościołów.
• Neseber - jedno z najstarszych miast w Europie.
• Park narodowy „Pirin”.

--
Stopka

Zapraszamy na urlop w Bułgarii z biurem podróży www.CentralTravel.pl – Wszystkie oferty pod jednym adresem

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Przewodnik po Malcie

Malta, zlokalizowana między Sycylią i Afryką Północną, leży w Archipelagu Maltańskim, w skład którego wchodzą wyspy: Malta, Gozo, Domino, Cominotto oraz Wyspy Św. Pawła i Filfla. Krajobraz Malty jest dość płaski, skalisty i nagi, nie licząc rozrzuconych z rzadka drzew oliwnych i chleba świętojańskiego.

Maltabto zlepek kultur pochodzących z Włoch, Anglii, Francji i arabskiej Afryki. Symbolem Malty jest czerwony ośmiokątny krzyż, pozostałość po prawie 300-letniej obecności zakonu rycerskiego św. Jana, oznaczający osiem boskich błogosławieństw.



Maltańczycy są społecznością bardzo religijną. Znajduje się tu ponad 365 kościołów katolickich. Można tu także wysłuchać Mszy Świętej po arabsku.



Wyspa słynie z pięknych, długonogich kobiet o lekko kręconych kruczoczarnych włosach i arabskim temperamencie. Maltanki są bardzo eleganckie a zarazem bardzo rodzinne i gościnne.



Turyści zwykle planują wczasy na Malcie w maju i czerwcu oraz na początku września. Jest wtedy ciepło i sucho, ale nie ma upałów. Lipiec i sierpień to miesiące najwyższych temperatur, które mocno dają się we znaki - temperatura podnosi się wtedy do ok. 35°C. To także okres najwyższych cen i największego natężenia ruchu turystycznego. Wiosną zdarzają się wichury a jesienią ulewy.



Co warto zwiedzić.

• Valletta - miasto rycerzy Zakonu Św. Jana, z niesamowitym układem obronnym z fortem św. Elma, bramami, wieżami i uliczkami. Jest tu także konkatedra św. Jana, Pałac Wielkich Mistrzów i Teatr Manoela.
• Marsaxlokk – wioska rybacka z kolorowymi łodziami rybackimi.
• Rabat: grota i katakumby św. Pawła.
• Mdina – miasteczko, gdzie zwiedzić można średniowieczny budynek Palazzo Falzon, (Dom Normański), główny plac z rzymskokatolicką katedrą i muzeum katedralnym średniowieczne podziemia (znajdujące się poniżej Pałacu Vilhena).
• Gozo – malutkie miasteczko z Błękitnym Oknem (gigantycznym łukiem skalnym w klifie, zaledwie parę metrów od morza).
• Zatoka św. Pawła i Bugibba.
• Cirkewwa - port, w którym cumują promy z wyspy Gozo.
• Rajska Zatoka (Paradise Bay) - jedno z najlepszych na Malcie miejsc z piaszczystą plażą i w bliskiej odległości na północ od miasta.
• Qrenda - wioska, w pobliżu której zobaczyć można imponujące i ciekawe świątynie prehistoryczne, Hagar Qim i Mnajdra.

Na Malcie nie ma ambasady RP.



Akredytację na ten kraj ma ambasador RP w Rzymie,

via P.P. Rubens 20, Monti Parioli 00197,

Roma, C003906/36204200,



Na Malcie urzęduje Konsul Honorowy RP

60, South Street, Valetta VLT 11,

Malta

C003562/1244306

--
Stopka

Oferty last minute - CentralTravel.pl

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Przewodnik po Indiach

Indie to państwo w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego. Od północy kraj ograniczony jest przez pasma górskie: Karakorum i Himalaje. Państwa sąsiadujące to: Pakistan, Afganistan, Chiny, Nepal oraz Bhutan, Birma, Bangladesz.

Indie to państwo w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego. Od północy kraj ograniczony jest przez pasma górskie: Karakorum i Himalaje. Państwa sąsiadujące to: Pakistan, Afganistan, Chiny, Nepal oraz Bhutan, Birma, Bangladesz i Sri Lanka. Od południowego zachodu kraj otaczają wody Morza Arabskiego, zaś od południowego wschodu Zatoki Bengalskiej i Morza Andamańskiego. Do Indii należy archipelag Lakkadiwów leżący na Morzu Arabskim oraz leżące w Zatoce Bengalskiej archipelagi Andamanów i Nikobarów. Stolicą kraju jest Delhi Większość mieszkańców kraju to Hindusi, inni mieszkańcy to: Telugowie, Bengalczycy, Marathowie, Tamilowie, Gudżaratowie i Kannarowie.



Około 80% mieszkańców Indii to wyznawcy hinduizmu. Drugą pod względem wielkości grupą wyznaniową są muzułmanie (13%). Pozostałe większe religie to chrześcijaństwo, sikhizm, buddyzm i dżinizm. Oficjalnym językiem kraju jest hindi, ponadto używany jest także bengalski, a w biznesie i administracji - j.angielski. Obowiązującą walutą jest rupia indyjska (INR). 1 rupia to 100 pajsów.



Osoby planujące wycieczki do Indii muszą pamiętać o różnicy czasowej. Czas jest przesunięty o 4 godz. 30 min do przodu w stosunku do czasu obowiązującego w Polsce. Hinduskie miasta są bardzo głośne i zatłoczone. Wiele z nich nie ma właściwe żadnego planu urbanistycznego. Na ulicach gęsto jest od wszelkiego rodzaju pojazdów (zwłaszcza rowerów i ryksz), których kierowcy nieustannie trąbią na siebie nawzajem. Do tego zgiełku dokładają się setki przekrzykujących się przydrożnych straganiarzy oraz głośna muzyka nadawana w niektóre dni z ulicznych megafonów. Hałas i zanieczyszczenie powietrza zwiększają autobusy przewożące ściśniętych jak sardynki podróżnych. Na wsi panuje bieda. Mieszkańcy klecą sobie chaty z błota, blachy oraz kawałków drewna i stawiają ją na zajmowanym nielegalnie skrawku ziemi. Niektórzy opłacają się gangsterom, żeby móc spać po prostu na trawniku.



Odwiedzając Indie należy wziąć pod uwagę zasady tam panujące aby nie urazić tamtejszej społeczności. Nie wolno w miejscach publicznych obejmować się i całować. Zbyt rzucające się w oczy odkrywanie ciała publicznie na pewno spotka się z ostrą krytyką mieszkańców Indii. Kraj ten słynie z wielości miejsc osławionych kultem. Przed wejściem do świątyni czy grobowca należy się odpowiednio ubrać, tj. zakryć ramiona i nogi oraz zdjąć obuwie. Z Hindusami należy witać się lub spożywać posiłek jedynie prawą ręką gdyż lewa dłoń używana jest w toaletach. Wodę pije się bez dotykania naczynia ustami. Bardzo ważną rolę w hinduskiej gospodarce odgrywają krowy. Wiele wieków temu zwierzęta te zostały uznane za święte. Indie mają więcej sztuk bydła i bawołów niż jakikolwiek inny kraj na świecie. Jednak nie ma dla nich wystarczającej ilości paszy; nie są to też zwierzęta wysokiej klasy.

• Delhi - Red Fort (potężna forteca z epoki mogołów), Jami Masjid (największy meczet w Indiach), Qutb Minar (ogromna wieża), Connaught Place (serce New Delhi).
• Agra: Tadż Maral, grobowce Itimad-ud-Daulah i Akbar.
• Leh: 9-piętrowy pałac - była siedziba królewskiej rodziny Ladakhu, Victory Fort.
• Pushkar: Święte Miasto otoczone górą Węża, świątynie: Brahma Temple i Ghat, Camel Fair (wielbłądzie targi).
• Udajpur: Pałac Jeziorny, Pałac Miejski i Świątynia Jagdish.
• Fatehpur Sikri: ruiny Starego Miasta, Pałac i Meczet Dżami Masdżid.
• Kalkuta.

Zdrowie



Dostępność do opieki medycznej zależy od miejsca pobytu. W dużych miastach nie ma problemów z uzyskaniem fachowej pomocy medycznej. Osoby planujące wczasy w Indiach powinny przypilnować koniecznych szczepień (zapalenie wątroby typu A, żółtaczka, tężec i błonica, poliomyelitis, japońskie zapalenie mózgu i dur brzuszny). Trzeba przestrzegać zasad higieny, w szczególności myć ręce przed każdym posiłkiem i nie pić nie przegotowanej wody. Zatrucia pokarmowe zdarzają się turystom bardzo często.



Ambasady



Ambasada RP 50-M Shantipath, Chanakyapuri, 110021 New Delhi tel.

(0-09111) 514-96-900, 514-96-901, fax. (0-09111) 687-19-14 e-mail:

polemb@touchtelindia.net

--
Stopka

Oferty last minute - centraltravel.pl

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Kuba - wyspa luksusu i biedoty

Kuba to wyspiarskie państwo nazywane perłą Karaibów. Doskonała pogoda przez 330 dni w roku, tropikalna przyroda, egzotyczne ptaki, piaszczyste plaże oraz dobrze zachowane zabytki epoki hiszpańskiej co roku przyciągają 2,5 miliona zagranicznych turystów.

Ten kraj ma jednak też inne oblicze: jego mieszkańcy, choć  bardzo gościnni, muzykalni i temperamentni,  żyją na skraju ubóstwa, gnieżdżą się po kilka rodzin w małych mieszkaniach, często bez prądu, z niesprawną kanalizacją. Piękne plaże i ekskluzywne hotele są dostępne tylko dla zamożnych  cudzoziemców. Dlatego, jedynie objazdowa wycieczka dookoła wyspy pozwoli poznać nam prawdziwą Kubę.

Krajobraz wyspy. Kuba z zachodu na wschód  mierzy około 1200 km długości. Występują tam trzy pasma górskie: w centrum wyspy łańcuch wzgórz Guamhaya, na zachodzie Cordillera de Guaniguanico, a na wschodzie najwznioślejszy masyw  Sierra Maestra, sięgający 2000 m. Pomiędzy  wzniesieniami rozciągają się plantacje najsłodszego skarbu Kuby ? trzciny cukrowej oraz drugiego produktu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki kraju ? tytoniu.  Region Pinar del Rio wygląda wtedy bajkowo,  szczególnie okolice kotliny Sierra de los Organos, gdzie ustawione są  liczne szopy służące do suszenia tytoniu, z którego produkuje się słynne kubańskie cygara ? symbol kraju.

Kuchnia  kubańska. Menu na wyspie nie wyróżnia się  szczególnym charakterem, podstawą pożywienia na Kubie jest ryż i czarna fasola (Christianos y Moros - czyli chrześcijanie i Maurowie), potrawa o lekko kwaskowatym smaku. Z Ameryki Łacińskiej pochodzi wiele roślin bulwiastych, min. ziemniak,  malanga, maniok (ciemny podłużny korzeń, znany w Afryce jako kassava), batat (słodki ziemniak, niewiele różniący się smakiem od  naszych ziemniaków). Na wschodzie Kuby  ważnym owocem  jest niejadalny na surowo, gotowany banan. Wśród mięs nadrzędne miejsce zajmuje wieprzowina, wołowina jest droga i rzadko podawana w  restauracjach. Kukurydza i ryby, uważane za tu za jedzenie dla biedaków.

Zakupy

Kubańskie zakupy i pamiątki, sprowadzają się  przede wszystkim  do słynnych na całym świecie cygar, w poszukiwaniu których warto udać się na najsłynniejszą ulicę miasta,  Calle Obispo lub na ulicę Dragonem, gdzie znajduje się założona w 1845 roku fabryka  cygar Tabacos Partagas (można ją zwiedzać). Najlepsze spośród cygar to Cohiba i Montecristo, które skręca się ręcznie i sprzedaje legalnie tylko w państwowych sklepach. Nielegalne, kradzione i o wiele tańsze cygara można nabyć u ulicznych handlarzy, będących przeważnie nieuczciwymi pracownikami lokalnych fabryk.

Narodowym napojem na Kubie jest rum o nazwie Habana Club, oferowany we wszystkich hotelowych barach i sklepach. Przed przejęciem władzy przez Fidela Castro najbardziej znaną marką był rum Bacardi, ale produkujący go od lat przedsiębiorca, po objęciu władzy przez dyktatora w 1959r. uciekł do Puerto Rico, przewidując jaki los spotkałby jego  rodzinę i fabrykę w rodzinnym kraju.

Etykieta i zwyczaje

Ludzie są tu weseli i gościnni, na każdym kroku, zarówno  osoby młode, jak i starsze, pozdrawiają  popularnym hola! (czyli; cześć!); zdarza się, że tubylcy zapraszają do swojego domu na obiad. Mieszkańcy większych miejscowości i kurortów bywają bardzo nachalni, szczególnie w Hawanie, ale Kubańczycy są bardzo uczciwi, nie zdarzają się tu kradzieże i oszustwa.

Ceny podawane przez sprzedawcę są zazwyczaj zawyżane o połowę, dlatego warto się targować.

Język hiszpański jest najbardziej przydatnym językiem na Kubie,  angielski zna niewielu mieszkańców - w tym języku ciężko jest się porozumieć nawet z lokalnym urzędnikiem. Przed rozpoczęciem podróży warto poznać więc kilka podstawowych zwrotów po hiszpańsku.

Atrakcje. Turkusowe  morze i białe plaże zachęcają do nurkowania a temperatura wody przez cały rok nie spada poniżej 24 °C. Ponad 4000  koralowych wysepek i atolów jest rajem dla wszystkich miłośników wodnych sportów.

Klimat i temperatury

Panuje tu klimat tropikalny, bez przesadnych upałów, ochłodzenie przynoszą  bryzy morskie. Na Kubie wyróżnić można dwie pory roku: deszczową - przypadającą od maja do października i suchą ? w okresie od listopada do kwietnia. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi 25°C w porze deszczowej oraz 28°C w porze suchej. Temperatura wody jest  niewiele niższa. Pogoda jest tu niezwykle słoneczna a szczyt sezonu turystycznego przypada na okres suchy od grudnia do kwietnia. Ładna pogoda utrzymuje się również w maju i czerwcu. Pora huraganów przypada na okres od końca sierpnia do polowy października.

Jak tu dotrzeć?

Czas bezpośredniego lotu z europejskiego lotniska do Hawany wynosi około 9 godzin. Przy odrobinie zaangażowania można "upolować" tani bilet lotniczy za równowartość 1600 zł. Można też znaleźć przelot z przesiadką i zwiedzić po drodze inne kraje. Po przyjeździe na Kubę trzeba cofnąć wskazówki zegara o 6 godzin w stosunku do czasu polskiego.

Trynidad

Najciekawszym skarbem kubańskiej urbanistyki jest Trynidad. Kilka lat temu miastu nadano rangę "narodowego pomnika". Przybywając  na południowe wybrzeże ujrzymy  doskonale zachowane kolonialne hiszpańskie miasto, które swą świetność zbudowało na czerpaniu zysków z przemytu, handlu niewolnikami i uprawie trzciny cukrowej. Po zniesieniu niewolnictwa i zakończeniu wojen niepodległościowych Trynidad popadł w zapomnienie, co paradoksalnie sprawiło, że zachował się jego pierwotny charakter i do dziś można tu podziwiać  pałace cukrowych potentatów.

Hawana

Będąc na Kubie nie sposób ominąć stolicy kraju - Hawany. Miasto powstało w 1519 roku i szybko stało się gospodarczym i turystycznym centrum Republiki oraz najważniejszym portem Karaibów. Do lat 50.  ubiegłego stulecia rozkwitało w szalonym tempie i było niezwykle lubianym przez amerykanów centrum rozrywki. Turyści zostawiali grube sumy dolarów w hawańskich nocnych klubach, kasynach i kabaretach, co nakręcało gospodarkę. Konflikt kubańsko-amerykański i embargo nałożone  przez USA, sprawiły, że czas stanął tu niemal w miejscu, choć  Hawana nadal jest jednym z głównych ośrodków turystycznych Karaibów.  Wczasowicze bawią się na  nadmorskiej promenadzie Malecon, zwiedzają kamienne fortyfikacje z okresu świetności Hawany -  Castillo del Morro i Castillo de la Punta. Trzeba zobaczyć też Plac Rewolucji, na którym przed laty przemawiał Fidel Castro a papież Jan Paweł II odprawiał mszę dla wiernych. Na szczególną uwagę zasługuje tzw. stara Hawana, czyli  XVII wieczna dzielnica ze słynnym Plaza de Armas, z uroczymi kawiarenkami i restauracjami, z  kubańską kopią Partenonu (El Templete), oraz Castillo de la Real Fuerza - najstarszą w mieście  fortecą z kilkoma zwodzonymi mostami. Warto zobaczyć też katedrę wybudowaną w stylu barokowym, znajdującą się przy Plaza de la Catedral. Dzięki wszystkim tym zabytkom epoki kolonialnej i niezwykłemu urokowi miasta stolica  bywa  nazywana ?Paryżem Karaibów?. Havana została wpisana na listę światowego dziedzictwa zabytków UNESCO,  niestety reżim komunistyczny  dba  jedynie o kamienice wpisane na tą listę, a stan pozostałych  zabytków jest w kiepskiej kondycji - od pierwszego wejrzenia szokują zawalone budynki i odrapane ściany.

Varadero

Półwysep Hicacos to wąski pas lądu wcinający się w turkusowe wody Oceanu Atlantyckiego, to tu leży  najsłynniejszy kurort Kuby- Varadero,  znany z  20-to kilometrowej plaży pokrytej białym, drobnym piaskiem, o bogatej, egzotycznej roślinności i dogodnej bazie hotelowej. Panują tu wspaniałe warunki do uprawiania sportów wodnych. Położone w środkowej części półwyspu, tętniące życiem miasto, jest niezwykle barwne i ciekawe. W pobliżu Varadero znajdują się Jaskinie Pirackie z pradawnymi malowidłami ściennymi sprzed 3200 lat. Wzdłuż deptaka jeżdżą bryczki, które zawożą turystów do najciekawszych zakątków miasta. Varadero  położone jest ok. 130 km od stolicy kraju.

Kuba daje turystom wszystko to, czego oni potrzebują. Wygodne hotele, zaciszne uliczki, czyste plaże, łagodny klimat i pewną dozę egzotyczności. Dla pragnących odnaleźć raj na ziemi, poleniuchować za dnia a wieczorem dać się porwać rytmom salsy  podróż na  tą wyspę jest idealna.

Szara rzeczywistość

Kuba ma wizerunek atrakcyjnego kurortu turystycznego, ale rzeczywistość jest bardzo przygnębiająca.  Do niedawna większość atrakcji turystycznych kraju była dla jej mieszkańców niedostępna, np. żeby wjechać do Varadero trzeba było być mieszkańcem miasta, pracownikiem hotelu lub zagranicznym turystą ? obecnie sytuacja zaczyna się powoli zmieniać.

Rządy Fidela Castro, panującego w kraju od 1959  do 2008 roku pochłonęły (jak podają  nieoficjalne dane)  100 tysięcy  ofiar. Niepodzielnie sprawowana władza, bez konkurencyjnych partii politycznych, niezależnych mediów i wolnych  wyborów przez 47 lat  wyniszczała społeczeństwo. Kubańczycy nie mogą wyrażać swoich poglądów, ani swobodnie wyjeżdżać  poza granice kraju.

Organizacje międzynarodowe zwracają uwagę na los więźniów politycznych przetrzymywanych w  więzieniach w warunkach urągających godności człowieka, na osamotnione rodziny i ogólnie panującą biedę w kraju, który przez turystów uważany jest za raj na ziemi.

W internecie znaleźć można przewodnik podający adresy miejsc na Kubie, do których można przynieść podstawowe środki higieny osobistej, kosmetyki, zabawki dla dzieci i lekarstwa ? lokalne  kościoły, parafie czy niezależne biblioteki przyjmują te dary od solidarnych turystów i przekazują potrzebującym. Można też przywieźć książki i czasopisma w języku hiszpańskim, gdyż wolność prasy i wypowiedzi jest zakazana, a Kubańczycy są ciekawi niezależnych wiadomości z zewnątrz kraju. (informator wydany przy współpracy Instytutu Lecha Wałęsy w ramach projektu Polska Solidarna z Kubą).

--
Stopka

katja szalek redaktor portalu o tematyce turystycznej  www.eprzewodnicy.pl

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Przewodnik po Tunezji

Autorem artykułu jest BiletyAutokarowe.pl

Republika Tunezji to państwo położone w Afryce północnej nad Morzem Śródziemnym. Graniczy z Algierią i Libią. Od strony południowej Tunezję otaczają wielkie przestrzenie Sahary.

Większość mieszkańców kraju to mówiący po arabsku muzułmanie. Arabski jest językiem urzędowym, ale często spotyka się ludzi mówiących po francusku. W miastach mieszka nadal pewna liczba Europejczyków, lecz żyją tu także Grecy, Hiszpanie i Sycylijczycy. Jest też społeczność żydowska oraz małe grupki Berberów. Stolicą kraju jest Tunis. Inne główne miasta to El Jem, Hammamet, Monastir, Sousse i Port el Kantaoui. Obowiązująca waluta to 1 dinar tunezyjski (TND), 1 TND to 1000 milimów.
Tunezja jest krajem muzułmańskim więc jakkolwiek spożywanie alkoholu w miejscach publicznych jest zabronione (także w lokalach gastronomicznych nie posiadających licencji na jego sprzedaż). Należy unikać spożywania pokarmów, picia napojów oraz palenia papierosów w ciągu dnia na ulicach przez cały ramadan, czyli święty miesiąc postu.. Kobiety nie powinny nosić zbyt swobodnych ubiorów w miejscach publicznych, m.in. na bazarach czy w pobliżu meczetów, a także w miejscowościach rzadko odwiedzanych przez turystów. W czasie trwania świąt religijnych, szczególnie pierwszego dnia święta, zamknięte są wszystkie sklepy, restauracje i urzędy. W drugi dzień świąt otwarte są niektóre restauracje i duże sklepy samoobsługowe. Najlepszy okres na wakacje w Tunezji to wiosna między połową marca a połową maja (wówczas zaczynają się upały). Lipcowo-sierpniowe upały najlepiej spędzać plażując na wybrzeżu, podczas gdy wycieczka w głąb pustyni przyjemna jest w listopadzie (w wakacje w zasadzie tylko nocą). Tunezja jest idealnym miejscem dla plażowiczów. Na północnym wybrzeżu nieopodal Tabarki znajduje się Przylądek Czarny (Cap Negro) z przepiękną piaszczystą plażą gdzie panują idealne warunki do pływania i nurkowania bezdechowego. Inne miejsca z piaszczystymi, czystymi plażami to: Przylądek (Cap) Errat, Béchateur, Plage de RMel i Ras Dżabal. Na wybrzeżu Sahelu prawie wszystkie plaże są piaszczyste, bez skał; najlepsze znajdują się w Hammamecie, Nabel, Skančs, Susie i Port al-Kantaui. Wyspy Kerkenna i Dżarba również mają wspaniałe, bezpieczne i piaszczyste plaże. Warto odwiedzić:

• Tunis: medyna, rzymskie mozaiki w Muzeum Bardo, starożytna Kartagina.
• Dugga - główny zabytek Tunezji z czasów rzymskich, znajduje się tu rzymski teatr wykuty w naturalnym zboczu wzgórza, świątynia Saturna, świątynia Merkurego, Łaźnia Licyniusza, Łaźnia Cyklopów i mauzoleum Ateban.
• Płaskowyż Jogurty - odcięta od świata naturalna forteca.
• Al-Kaf - główny ośrodek regionu i najważniejsze po Kairuanie miasto w głębi kraju. Zobaczyć tu można kilka rzymskich budowli - pozostałości z czasów Sicca Veneria oraz budowle bizantyjskie, wznoszone od V w.
• Duz - mała wieś-oaza, gdzie można zarezerwować przejażdżkę wielbłądem po Saharze. Inne oazy warte zwiedzenia to Tauzar i Nefta.
• Kairuania - święte miasto Tunezji z największą w kraju liczbą zabytków architektury islamu.
• Sidi Bu Said - najładniejsza miejscowość w Tunezji, ze swymi nieskazitelnie białymi domami, ozdobionymi jasnoniebieskimi drzwiami i okiennicami oraz kratami z kutego żelaza.
• Al-Dżem (Al-Dżamm) - wspaniały amfiteatr, zbudowany w latach 200-300 n.e., najbardziej spektakularna rzymska budowla w Afryce Północnej;

Zdrowie
Przed wyjazdem należy się ubezpieczyć przynajmniej od kosztów leczenia i następstw nieszczęśliwych wypadków. Osobom pragnącym spędzić wczasy w Tunezji zaleca się szczepienia ochronne przeciwko polio i tężcowi oraz żółtaczce typu A i B. Opieka lekarska w jest na dobrym poziomie, działają tu liczne państwowe i prywatne ośrodki zdrowia. Przy niewielkim urazie wystarczy wizyta w infirmerii (gabinet lekarsko-pielęgniarski).
Ambasady
Ambasada RP 5, Impasse No 1, Rue de Cordoue, 2092 El Manar I, Tunis tel. (+0216) 71 873 837, 71 874 843, fax. 71 872 987 e-mail: amb-pologne@email.ati.tn

Bilety autokarowe online kupisz tylko w portalu www.BiletyAutokarowe.pl


--

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org, kliknij tutaj aby go zobaczyć.

Słoneczna Italia

Autorem artykułu jest MW

Wybierając się na urlop do Włoch najczęściej wybieramy wybrzeże, Sycylię bądź odwiedziny w stolicy. Lecz Włochy mają również do zaoferowania spędzenie swych wczasów wśród zapierających dech w piersiach, majestatycznych Alp, krystalicznie czystej wody oraz kameralnych, malowniczych miasteczek.

Wszystkie te atrakcje skupione są wokół jeziora Garda. Położone w północnych Włoszech, jest największych i równocześnie najczystszym jeziorem tego kraju. Krajobraz brzegów jeziora jest zróżnicowany: bogata roślinność środkowego odcinka ustępuje surowemu pejzażowi części północnej, przypominającym wygląd fiordów. W szczególności warta uwagi jest północna jego część z miejscowościami Torbole, Riva del Garda, Malcesine czy Limone. Okolica jeziora jest bardzo atrakcyjnym regionem turystycznym z licznymi kurortami i miejscowościami turystycznymi. Spędzając tu swe wymarzone wczasy każdy powinien znaleźć tu coś dla siebie. Dla osób chcących aktywnie spędzić swój urlop mogą nie tylko rozkoszować się sportami wodnymi, ale również wspinaczką górką, trekkingiem, nordic walkingiem, a spróbować canyoing. Natomiast amatorzy sportów wodnych lub osoby pragnące zacząć z nimi przygodę mogą ponurkować, popływać na windsurfingu oraz pożeglować. Dla osób, które cenią sobie odpoczynek na plaży oraz zażywanie kąpieli słonecznych przygotowano wiele miejsc, które idealnie spełnią swoje zadanie. Na najmłodszych czeka wyprawa do Gardaland, czyli parku rozrywki. Miłośnicy zwiedzania również znajdą coś dla siebie. Można zwiedzić ruiny zamku w Arco, leniwie podążać zabytkowymi uliczkami bądź wybrać się na wycieczkę do Werony, miasta Romea i Julii. Piękno błękitu jeziora, zieleń drzewek oliwnych, winogron, gajów cytrusowych, zachodów słońca, które nad starymi zamkami warownymi, miasteczkami i wioskami stwarzają romantyczny niepowtarzalny nastrój, powoduje, że spędzone tu chwile pozostają długo w pamięci.

--

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org, kliknij tutaj aby go zobaczyć.

Turcja bez niespodzianek

Turcja jest krajem chętnie odwiedzanym zarówno przez turystów zagranicznych, jak i naszych rodzimych - polskich . Ze względu na klimat ,ukształtowanie krajobrazu, cuda przyrody oraz miejsca historyczne jest ona jedną wielką atrakcja turystyczną.

Turcja posiada niezwykle rozbudowaną, nowoczesną i przyjazną przybyszom bazę hotelową i gastronomiczną. Liczne biura podróży prześcigają się w ofertach podróży do tego wspaniałego i tajemniczego kraju przepełnionego zapachem orientu (przypraw , piżma ,pomarańczy i wanilii) ,sycącego oczy przybyszów niezwykłymi obrazami barw i kształtów przyrody.

Obecnie wczasy w Turcji stają się coraz bardziej popularne i coraz bardziej dostępne zwykłym "zjadaczom chleba". Biura podróży rywalizują między sobą cenami ofert turystycznych przez co , stają się one coraz bardziej dostępne większej grupie klientów . Ogromna ilość ofert na rynku powoduje , że nie mamy kłopotów z ich dostępem , natomiast zaczynamy mieć problem z ich wyborem. Często zastanawiamy się czy dana cena odpowiada naszym oczekiwaniom związanym z pobytem w kurortach wczasowych - jak zaplanować pobyt by odpocząć , a zarazem skorzystać z atrakcji jakie oferuje nam wyjazd.

Turcja jest dostępna dla turystów przez okrągły rok - powoduje to jej niezwykły klimat (zimie temp. rzadko spada poniżej - 10 stopni), jednak trzeba się liczyć z opadami śniegu na północy i wschodzie kraju (w tym regionie zima trwa od stycznia do kwietnia) - warto więc zapoznać się dokładnie z warunkami klimatycznymi rejonu kraju do ,którego chcemy się udać . Jako miejsce wypoczynku można ją polecić nie tylko ze względu na fakt ,że zapewnia nam aż 300 słonecznych dni w czasie pobytu , piaszczyste plaże , błękitne morze , ale także ze względu na zetknięcie się z kulturą tak dla nas odmienną i tajemniczą (wręcz bajkową ),nie wspominając już zapierających dech widokach krajobrazowych i niespotykanej gdzie indziej faunie i florze. Położona na styku dwóch kontynentów Europy i Azji , obmywana wodami trzech mórz Egejskiego ,Marmara i Śródziemnego - jest w większości położona strefie klimatu śródziemnomorskiego , nie wielu osób zdaje sobie jednak sprawę, że Turcja jest także w dużej części krajem górzystym (w górach występują piętra klimatyczne , w rejonach górskich zawsze temperatura jest niższa) . Dokładnie jest ona pod wpływem trzech stref klimatycznych - rejon M .Śródziemnego , Egejskiego, Marmara - ( upalne lato , wysokie temperatury , duża wilgotność powietrza) , rejon M .Czarnego - (upalne lato ,łagodna zima ,duże opady w ciągu całego roku) oraz rejon środkowej i wschodniej Antolii - (suche upalne lato , chłodne zimy -średnia temp. w styczniu 7 stopni do 25 stopni w lipcu) .

Najbardziej popularnym rejonem dla turystów jest Riwiera Turecka oraz Wybrzeże Egejskie , a chętnie odwiedzanymi miejscowościami Alanya, Belek , Bodrum czy Side i Kemer, najczęściej zaś odwiedzanym miastem jest Stambuł . Klimat w poszczególnych kurortach jest nieco odmienny a związany jest z miejscem ich położenia , dlatego warto coś o nich wiedzieć nim zaplanujemy swoje wymarzone wakacje. Musimy wziąć pod uwagę nasze usposobienie (co lubię spokój czy zgiełk) ,naszą kondycję fizyczną , zdrowie, wiek, rodzaj wypoczynku jaki preferujemy.

--

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org, kliknij tutaj aby go zobaczyć.

Kuba (Republika Kuby)

Autorem artykułu jest Krzysiek K.

Państwo w Ameryce Środkowej położone na Morzu Karaibskim w archipelagu Wielkich Antyli. Państwo to składa się z wyspy o nazwie Kuba, oraz szeregu otaczających ją mniejszych wysepek, z których największą jest Isla de la Juventud.

Pierwotnie Kuba była zamieszkiwana przez plemiona przybyłe z Ameryki południowej przez Antyle. Pierwszymi mieszkańcami Kuby byli Indianie Guanahatabey, którzy przywędrowali na wyspę ok. 3000 r. p.n.e. W późniejszym okresie pojawiło się plemię Ciboney (Sibonejów) a następnie zachodnią i środkową Kubę zasiedlili Tainowie (Indianie Taino) (ok. 1100 r. p.n.e.). W okresie poprzedzającym kolonizację wyspę zamieszkiwało ponad 100 tys. Indian. Wyspa Kuba została odkryta przez Krzysztofa Kolumba podczas jego pierwszej wyprawy. 28 października 1492 Kolumb wylądował na wyspie nadając jej nazwę Juana (na cześć ówczesnego księcia Asturii - Jana). W 1511 Diego VelĂĄzquez de Cuellar otrzymał zadanie podbicia Kuby, czego dokonał w krótkim czasie, łamiąc opór tubylców. W następnych latach VelĂĄzquez założył kilka kubańskich miast. W 1521 Kuba została włączona do wicekrólestwa Nowej Hiszpanii. Kolonizacja w ciągu 50 lat doprowadziła do całkowitej zagłady miejscowej ludności (1560). Ponieważ na wyspie powstawało coraz więcej plantacji trzciny cukrowej i brakowało rąk do pracy, zaczęto sprowadzać murzyńskich niewolników z Afryki. Dalszy rozwój wyspy w XVII i XVIII wieku spowodował powstanie tam centrum handlu niewolnikami, a także nowych upraw plantacyjnych tytoniu i kawy. W 1762 Kuba została zdobyta przez Anglię, która po roku oddała ją Hiszpanii za Florydę. Zakaz importu niewolników wprowadzono w 1865, jednak samo niewolnictwo zniesiono dopiero w 1880. W 1894 wybuchło trwające z przerwami 30 lat powstanie niepodległościowe. Jose MartĂ­, kubański bohater narodowy, wylądował na wyspie 11 kwietnia 1895 ze zbrojnym oddziałem kubańskich emigrantów. Jego celem było wywołanie antyhiszpańskiego powstania i zdobycie niepodległości. Przeciwstawiał się on również amerykańskim planom aneksji Kuby. Zginął w bitwie z oddziałami hiszpańskimi pod Dos Rios. W 1898 w wyniku wojny morskiej amerykańsko-hiszpańskiej i interwencji USA doszło do zajęcia wyspy. 12 sierpnia 1898 Hiszpania rozpoczęła rokowania o pokój, który zawarto 10 grudnia 1898 w Paryżu. USA objęły Kubę faktycznym protektoratem, nie doprowadzając do jej niepodległości. Protekcja USA wymusiła na Hiszpanii rezygnację ze spłaty długu ciążącego na kolonii. W 1902 proklamowano niepodległą republikę, nadal nadzorowaną przez USA, które miały znaczne wpływy na politykę tego państwa aż do 1956. Polegało to między innymi na wymuszeniu przyjęcia tzw. "poprawki Platta" (pozostającej w mocy do 1934), która zapewniała kontrolę USA nad polityką rządu kubańskiego, a także zapewniała USA prawo do posiadania bazy wojskowej Guantanamo. W okresie międzywojennym miały miejsce napięcia społeczne spowodowane kryzysem na rynku cukru, jednego z podstawowych towarów eksportowych Kuby. Doprowadziło to do objęcia władzy przez dyktatora generała Machado y Moralesa w 1925. Został on obalony w 1933 w wyniku wojskowego zamachu stanu (tzw. bunt sierżantów kierowany przez Fulgencio Batistę). W latach 1940-1944 prezydentem Kuby był proamerykański Fulgencio Batista. Wskutek porażki w wyborach w 1952 doprowadza on do zamachu stanu i zostaje dyktatorem. Od 1956 nasiliły się ruchy opozycyjne. Część z nich przekształciła się w ruch partyzancki (tzw. Ruch 26 Lipca) pod kierownictwem Fidela Castro. Walka partyzancka doprowadziła do upadku Batisty i wkroczenia partyzantów do Hawany 1 stycznia 1959. Castro został premierem. Znacjonalizował przemysł, banki i skonfiskował własność amerykańskich firm i obywateli. Doprowadził także do realizacji reformy rolnej, przeprowadzonej bez odszkodowania (na mocy ustaw z 1959 i 1963) za utracone tereny. W 1961 rozpoczęto także kampanię alfabetyzacji, mającą na celu upowszechnienie umiejętności czytania i pisania. Po pewnym czasie Kuba rządzona przez Castro nawiązała sojusz z ZSRR. 17-19 kwietnia 1961 doszło do zorganizowanej przez CIA inwazji uchodźców kubańskich w Zatoce Świń. Okazała się ona całkowitym fiaskiem, a w rezultacie nacjonalizacji i konfliktu Stany Zjednoczone zerwały stosunki dyplomatyczne z Kubą. W 1962 USA wprowadziły embargo handlowe i blokadę morską Kuby i wpisały to państwo na listę krajów popierających terroryzm. W październiku 1962 miał miejsce kryzys kubański, mający swoje źródło w obecności wojskowej ZSRR na wyspie, który nieomal doprowadził do wybuchu wojny światowej. W 1961 na Kubie wprowadzono system monopartyjny, jedynym legalnie działającym ugrupowaniem politycznym stała się Komunistyczna Partia Kuby. Od 1959 rozpoczęła działalność opozycja działająca przeciwko rządom Fidela Castro, która w połowie lat 60. nabrała charakteru konspiracji i antykomunistycznej partyzantki. Jej siedzibą stał się masyw górski Escambray, gdzie dochodziło do starć z wojskiem i policją, chcących zlikwidować opór sił opozycyjnych. Opór opozycji został złamany w kilka lat po przejęciu władzy w 1959, w efekcie musiała ona kontynuować działalność na emigracji. W latach 60. i 70. Kuba była militarnie, gospodarczo i finansowo wspierana przez ZSRR, a w roku 1972 przystąpiła do RWPG. Zdecydowana większość obrotów handlowych, od 80 do 85%, stanowiły transakcje z członkami tej organizacji zrzeszającej kraje bloku wschodniego. Jednocześnie wprowadzano w życie nierealne projekty gospodarcze, od 1968 rozpoczęto program przekształcenia Kuby w światowego potentata w produkcji cukru (w założeniach miało to rozwiązać problemy ekonomiczne i stanowić początek industrializacji), który jednak wraz z innymi niecelowymi inwestycjami pogłębiał stopniowo problemy gospodarcze. Narastający kryzys gospodarczy został spowodowany głównie upadkiem bloku wschodniego, będącym głównym rynkiem zbytu (87% eksportu), utratą ogromnych dotacji ZSRR w postaci pomocy surowcowej, wojskowej i żywnościowej (do 1980 ZSRR przekazał Kubie świadczenia o wartości ok. 100 miliardów dolarów), "burzą stulecia" (szacuje się, że straty nią spowodowane wyniosły ok. 1 mld dolarów) oraz nasileniem amerykańskiej blokady wyspy, spadkiem cen cukru i niklu (dwa główne towary eksportowe Kuby) na światowych rynkach, oraz spadającym poziomem i niskim zróżnicowaniem produkcji krajowej. Czynniki te doprowadziły w rezultacie do upadku nieefektywnej gospodarki planowej w 1991, szybkiego wzrostu bezrobocia (z 8% do 36,5%), i praktycznie zahamowania wzrostu gospodarczego na Kubie. W 1974 Kuba została członkiem ruchu państw niezaangażowanych. W 1976 uchwalono kubańską konstytucję, zezwolono także na pierwsze po rewolucji wybory pośrednie do parlamentu. Działania te zmierzały do zinstytucjonalizowania rewolucji, jednak pełnię władzy politycznej i wojskowej uzyskał ostatecznie Fidel Castro. W latach 70. Kuba podejmowała działania mające rozszerzyć rewolucję (tzw. eksport rewolucji), organizując, wspierając wojskowo, wywiadowczo (m.in. przez wysyłanie agentów) i logistycznie ruchy partyzanckie o charakterze marksistowskim w Ameryce Łacińskiej, m.in. w 1979 w Nikaragui i w 1980 na Grenadzie. Władze kubańskie wspierały także prokomunistyczne ugrupowania w Azji i Afryce - szczególne zaangażowanie wojskowe Kuby miało miejsce od 1975 w Angoli. W 1992 Fidel Castro doprowadził do zmian w konstytucji, które dawały mu prawo do wprowadzenia stanu wyjątkowego i wprowadziła bezpośrednie wybory do parlamentu (obowiązujące od 1993), które jednak nadal nie dopuszczały opozycji do wyborów. Konstytucja określiła również prywatną działalność gospodarczą oraz swobodę praktykowania religii. Kryzys wymusił reglamentację żywności począwszy od 1993, a gospodarce kubańskiej zaczął doskwierać brak ropy. W 1994 podjęto działania, mające pozyskać kapitały zagraniczne, w celu rozwiązania coraz większych problemów gospodarczych. Starania te zakończyły się podpisaniem porozumień handlowych i inwestycyjnych z krajami członkowskimi Unii Europejskiej w 1996. Od 1997 reformy te przyniosły pewne sukcesy gospodarcze (m.in. spadek bezrobocia do poziomu 4-5%), a do 2000 skończyły się problemy z ropą naftową (krajowe wydobycie tego surowca pokrywa jedynie 20% zapotrzebowania Kuby), dostarczaną gł. przez Wenezuelę w zamian za leczenie Wenezuelczyków na wyspie (Kuba ma najwięcej lekarzy przypadających na jednego obywatela). Od czasu zmiany ustroju wielu Kubańczyków w sposób legalny lub nie starało się wyemigrować do USA. Pierwsza fala emigracji nastąpiła po przejęciu władzy przez Castro, druga w latach 1965-1973 (300 tys.), a następna duża fala to zaplanowana przez Castro na początku lat 80. XX wieku akcja wypuszczenia przeciwników systemu. Opuściło wtedy Kubę w kierunku Florydy ponad 120 tys. emigrantów (marielitos od portu Mariel z którego wypływali). Władze ze względów propagandowych dołączyły do grup uciekinierów drobnych przestępców i pacjentów zakładów psychiatrycznych. Ogółem, od roku 1959 do 2000, Kubę opuściło z powodów politycznych lub ekonomicznych około 1,5 miliona ludzi. Porozumienie z 1995 podpisane przez Kubę ze Stanami Zjednoczonymi (regulujące kwestie embarga gospodarczego), zapobiegło kolejnemu kryzysowi migracyjnemu. W 1998 wyspę odwiedził papież Jan Paweł II, co spowodowało uregulowanie wzajemnych relacji między państwem a Kościołem oraz poprawiło niekorzystny wizerunek Kuby za granicą. Kolejne lata stały pod znakiem nieudanych prób normalizacji stosunków z USA, pogorszone konfliktem wokół Eliana Gonzaleza, zestrzeleniem dwóch amerykańskich awionetek, wciąż zdarzającymi się represjami kubańskich dysydentów i naciskami antycastrowskiego lobby kubańskiego z Florydy. W 2007 w Santa Clara stanął pierwszy pomnik osoby duchownej na wyspie. Postać Jana Pawła II została jednak umieszczona poza centrum miasta.

Geografia
- Długość granic: 0 (nie graniczy z żadnym państwem, Baza Guantanamo jest wydzierżawiona USA)
- Długość wybrzeża: 3736 km
- Najniższy punkt: 0 m n.p.m. (Morze Karaibskie)
- Najwyższy punkt: Pico Turquino 1974 m n.p.m.
Kuba to największa z wysp karaibskich, a na liście największych wysp świata zajmuje 15 miejsce. Większość wyspy zajmuje nizina. W południowo-zachodniej części wznoszą się wapienne góry Sierra de los Organos. Wzdłuż południowych wybrzeży ciągnie się łańcuch gór Sierra Maestra z najwyższym szczytem Turquino. Klimat równikowy wilgotny, latem i jesienią występują cyklony tropikalne. Rozróżnia się porę deszczową (od maja do października) oraz porę suchą (od listopada do kwietnia). Główne miasta : Hawana, Santiago de Cuba, GuantĂĄnamo, Bayamo, Santa Clara, Cienfuegos, HolguĂ­n, CamagĂźey, Pinar del Rio, Matanzas, Las Tunas, Trinidad.

Demografia
Społeczeństwo Kuby jest wielorasowe: 51% stanowią Mulaci, 37% biali, 11% Murzyni, 1% chińczycy. Kuba liczy ponad 11,5 milionów mieszkańców. Nie ma wśród dzisiejszej ludności Kuby potomków jej rdzennego ludu Arawak. Na Kubie odnotowuje się najniższą liczbę urodzeń w Ameryce Łacińskiej (1,6 dziecka na kobietę). Jedną z przyczyn jest możliwość darmowego usuwania ciąży (usuwana jest co 3 ciąża). Kontakty homoseksualne są legalne na Kubie. Pod koniec lat osiemdziesiątych Fidel Castro i przewodnicząca Kubańskiej Federacji Kobiet (Federación de Mujeres Cubanas) Vilma EspĂ­n wypowiedzieli się oficjalnie przeciwko dyskryminacji gejów i lesbijek. W czerwcu 2008 roku, parlament ma głosować nad ustawa o związkach rejestrowych, o której mówiła córka Raula Castro.

Ustrój polityczny
Kuba oficjalnie jest republiką, z obowiązującą konstytucją z 1976, znowelizowaną w 1992. Na określenie ustroju kubańskiego politolodzy używają również zwrotu "republika socjalistyczna", jest to jednak realny socjalizm a nie zachodnia socjaldemokracja. Władzę ustawodawczą sprawuje 1-izbowy parlament - Zgromadzenie Narodowe Władzy Ludowej (Asamblea Nacional del Poder Popular), który co 5 lat wybierany jest w wyborach powszechnych i bezpośrednich. Kierownictwo państwowe sprawuje naczelny organ władzy, 31-osobowa Rada Państwa, wybierana przez parlament raz na okres jego 5-letniej kadencji. Rada Państwa kontroluje rząd i może zastępować parlament w zakresie jego działalności. Przewodniczący Rady Państwa (odpowiednik prezydenta), którym nieprzerwanie od 1976 jest Fidel Castro (równolegle przywódca Kubańskiej Partii Komunistycznej), jest jednocześnie premierem rządu i głową państwa. Przewodniczący Rady Państwa wybierany jest przez Zgromadzenie Narodowe na okres pięcioletni, bez limitu sprawowanych kadencji. Władzę wykonawczą sprawuje rząd, który jest powoływany przez parlament na wniosek przewodniczącego Rady Państwa. Rząd odpowiada przed parlamentem za wszelkie podejmowane decyzje. Na Kubie funkcjonuje system monopartyjny. Rząd zdominowany jest przez kubańską partię komunistyczną Partido Comunista de Cuba (PCC). Obecnym przywódcą PCC jest Fidel Castro. Komunistyczna Partia Kuby zrzesza ok. 80% ludności Kuby. Funkcjonują także Komitety Obrony Rewolucji Comites de Defensa de la Revolucion (CDR), założone w 1960. Na Kubie i na emigracji działają różne organizacje polityczne, zrzeszające dysydentów kubańskich, walczące o pluralizm, rzeczywiste zmiany polityczne w kraju i reformy gospodarcze. Najważniejsze z nich to Partia Praw Człowieka (Partido Pro-Derechos Humanos, założona w 1988), Kubańska Platforma Demokratyczna (Platforma Democratica Cubana, CDP, założona w 1990), Kubańskie Porozumienie Demokratyczne (Concertacion Democratica Cubana, CDC, założona w 1991), Partia Solidarności Demokratycznej (Partido Solidaridad Democratica, PSD, powstała w 1993), Kubańska Partia Ortodoksyjna (Partido Cubano Ortodoxo, PCO, powstała w 1999). Związki zawodowe skupione są w Centrali Pracujących Kuby (Central de Trabajedores de Cuba, CTC), pierwotnie założonej w 1939, przekształconej według wzorów marksistowskich w 1961.

Media
- Oficjalnym organem prasowym Komitetu Centralnego del Partido Comunista de Cuba jest dziennik Granma.
- Obecnie w niektórych hotelach na Kubie jest mozliwość korzystania z Internetu. Jest on jednak drogi (ok. 6CUC za godzinę) i powolny. Niemniej jednak pozwala na czytanie i wysyłanie e-poczty ze skrzynek polskich (np. Wirtualna Polska; O2 nie chciało się załadować).
Dla przeciętnego Kubańczyka cena za korzystanie z Internetu jest za wysoka i niewielu z nich z niego korzysta. Nie można wykluczyć, że dostęp do internetu jest ograniczony (blokowanie niektórych stron) oraz, że poczta jest cenzurowana (informacja nie potwierdzona). Polska poczta przechodziła bez problemu on-line (stan na czerwiec 2008), ale być może ze względu na fakt, że polski w tej części świata może być uważany za język "egzotyczny".

Religie
Na podstawie zmiany w konstytucji z dnia 12 lipca 1992 Kuba przestała mieć status państwa ateistycznego i stała się państwem świeckim. Miało to umożliwić również obywatelom wierzącym członkostwo w Partii Komunistycznej (PCC). Główną religią jest katolicyzm (85%), a obok niego tzw. SanterĂ­a. W ostatnich latach powstały również wspólnoty protestanckie (2%), a także świadków Jehowy (1,5%).

Gospodarka
Gospodarka Kuby jest prawie całkowicie upaństwowiona. Dochód narodowy na 1 mieszkańca 4 500 USD (2007). (W Polsce 14,100 USD (2006)). Inflacja 3,1% (2007). Struktura zatrudnienia: usługi 60,6%, przemysł 19,4%, rolnictwo 20% (W Polsce: rolnictwo 16,1%, przemysłu 29%, usług 54,9%). Państwo rolniczo-przemysłowe nastawione na uprawę trzciny cukrowej, tytoniu, kawy, ryżu, bananów, warzyw i ziemniaków. Posiada wiele bogactw naturalnych, m.in.: rudy niklu (ok. 33% zasobów światowych), miedzi, chromu, manganu, żelaza, kobaltu, berylu, złota, srebra, krzemu, oraz złoża ropy naftowej. Rozwinięty przemysł hutniczy, metalowy, chemiczny i elektrotechniczny. Handel zagraniczny: eksportuje się głównie cukier, minerały, tekstylia, żywność, obuwie, cement, stal, radioodbiorniki, wyroby tytoniowe, nawozy sztuczne, chemikalia, autobusy m.in. do Holandii, Rosji, Hiszpanii, Niemiec i Chin. Importuje się paliwa, maszyny, żywność. Obroty towarowe z zagranicą (2007) - eksport: 3,702 mld USD, import: 10,080 mld USD. Zadłużenie zagraniczne w 2007: 16,79 mld USD (oraz około 15-20 mld USD zadłużenia wobec Rosji).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

--

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org, kliknij tutaj aby go zobaczyć.